از خوب به عالی: با واقعیات ناخوشایند روبرو شوید

از خوب به عالی: با واقعیات ناخوشایند روبرو شوید

در اوایل دهه ی ۱۹۵۰، شرکت بزرگ چای آتلانتیک و پاسیفیک، معروف به آ اند پی، به بزرگ ترین سازمان خرده فروش جهان و یکی از عظیم ترین شرکت ها در ایالات متحده تبدیل شد، که در یک مقطع زمانی، از نظر فروش سالیانه، تنها یک رده پایین تر از جنرال موتورز قرار داشت.

در مقابل این شرکت، شرکت کروگر قرار داشت که در این زمان یک فروشگاه کوچک با یک فروش معمولی در سطح معمولی باقی مانده بود. اما در دهه ۱۹۶۰ شرکت آ اند پی رو به ضعف نهاد، در حالیکه کروگر، تحولی عظیم را پی ریزی می کرد.

از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۳، هر دو شرکت ارزشی کمتر از بازار بورس داشتند، با این تفاوت که کروگر کمی جلوتر بود. تا اینکه مسیر حرکتی این دو شرکت کاملا از هم جدا شد و طی بیست سال، ارزش سهام کروگر ۱۰ برابر ارزش سهام بازار و هشتاد برابر ارزش سهام آ اند پی بود.

اما این اتفاق چطور افتاد؟

آمریکایی ها در دوران رکود اقتصادی، درست در زمان دو جنگ جهانی، فقط در پی برطرف کردن نیازهای اولیه ی خود بودند، در نتیجه شرکت آ اند پی، رونق خیلی خوبی داشت چراکه خواروبار ارزان در فروشگاه های سنتی آن فروخته می شد. اما در دوران رونق، خواسته های مردم تغییر کرد. آنها خواستار فروشگاه های بزرگ تر و زیبا تر بودند که مملو از اجناس گوناگون باشند مثل، گل، غذاهای بهداشتی، داروهای سرماخوردگی، گیاهان دارویی و … و البته مایل بودند امور بانکی خود را نیز انجام دهند.

به طور خلاصه دیگر آنها فروشگاه های خواروبار فروشی ساده نمی خواستند، آنها فروشگاه های بزرگی می خواستند که تقریبا همه چیز را زیر یک سقف ارائه دهد.

حال نکته ی جالب اینجاست: “هر دو شرکت، شرکت های قدیمی بودند و وارد دهه ی ۱۹۷۰ می شدند، هر دو روی فروشگاه های سنتی خوارو بار فروشی سرمایه گذاری کرده بودند و هر دو می دانستند جهان پیرامون دستخوش تغییر است. با این حال کروگر با این واقعیات ناخوشایند روبرو شد و توانست راه حل مناسبی پیدا کند. اما آ اند پی نتوانست راه حل مناسبی پیدا کند.”

همچنان که واقعیات ناخوشایند در خصوص عدم تطابق مدل گذشته و تحول جهانی رو به فزونی گذاشت، شرکت آ اند پی به دفاع پر شوری از روش سنتی خود در مقابل آن پرداخت. در همین زمان این شرکت یک فروشگاه جدید به نام Golden Key را افتتاح کرد، فروشگاهی بزرگ و جدید که با خواستار روز مردم هماهنگ بود.

در اینجا بود که آنها درست پیش چشم خود جواب این قبیل پرسش ها را گرفتند که چرا سهام خود در بازار را از دست می دهند و در این مورد چه باید بکنند.

اما فکر می کنید این شرکت با این فروشگاه چه کرد؟ آنها این واقعیت را دوست نداشتند و لذا فروشگاه را تعطیل کردند.

در این حین، آنها استراتژی های مختلفی را بکار بستند تا این مشکلات را حل کنند. آنها مدیرانی را اخراج و مدیران جدیدی را استخدام کردند. آنها از نوعی استراتژی افراطی کاهش قیمت ها استفاده کردند تا در بازار سهمی برای خود ایجاد کنند، اما آنها هرگز با این حقیقت کنار نیامدند که مشتریان، قیمت های پایین تری نمی خواستند، بلکه آنها به دنبال فروشگاه های متفاوت بودند.

کاهش قیمت ها، کاهش درآمد و هزینه ها را در بر داشت، در نتیجه فروشگاه ها هر روز ملال انگیزتر از قبل می شدند و به این ترتیب استقبال مشتریان روز به روز کمتر می شد.

در مقابل شرکت کروگر روشی کاملا متفاوت را در پیش گرفت. فروشگاه های سنتی را برچید و فروشگاه های جدید، با سبک و سیاق جدید و متناسب با خواستار مردم را به راه انداخت.

در اوایل دهه ۱۹۹۰ کروگر کل سیستم خود را بازسازی و به مدل جدید تبدیل کرده بود و خود را به فروشگاه درجه ی یک آمریکا تبدیل کرد، در همین زمان نیمی از فروشگاه های آ اند پی هنوز در حد فروشگاه های دهه ی ۱۹۵۰ بودند، بقایایی غم انگیز از جایی که روزی موسسه ی درجه ی یک آمریکا به شمار می رفت.

(منبع: از خوب به عالی، جیم کالینز)

ادامه ی مقالات “از خوب به عالی” را دنبال کنید…