ساخت اشخاص مشهور در صنعت غذای آماده

ساخت اشخاص مشهور در صنعت غذای آماده

آنچه در مقاله ی گذشته در مورد سخنگویان صنعت تکنولوژی گفتیم، درباره ی غذای آماده هم صدق می کند. بسیاری از موفقیت های موسسات غذاهای آماده، به خاطر اطلاع رسانی موفق توسط سخنگویان مشهور بوده است:

کلنل سندرز Colonel Sanders و مرغ سوخاری کنتاکی؛

ری کروک Ray Kroc و مک دونالدز؛

دیو توماس Dave Thomas و وندیز Wendy’s؛

تام موناگان Tom Monaghan و پیتزای دومینو Domino’s Pizza؛

دِبی فیلدز Debbie Fields و شیرنی خانم فیلدز Mrs. Fields Cookies.

یکی از مشکلات برگر کینگ Burger King، در واقع یکی از مشکلات بسیارش، عدم حضور یک سخنگوی قدرتمند است.

Jeffry Campbell کم کم در نقش خودش جا افتاده بود، تا زمانی که به خاطره فاجعه ی Herb کناره گیری کرد. هرب، شخصیت تبلیغاتی برگر کینگ بود که در عمرش برگر بزرگ مخصوص برگر کینگ را نخورده بود. این نوع شخصیت های تبلیغاتی دیوانه و عجیب، به شدت مورد توجه نوآوران صنعت تبلیغات، با ایده های جنجالی شان قرار می گیرد. اما نوآوری در این مورد، از حد گذشته بود و در نهایت باعث دفع مشتریان شد.

همین اتفاق که در صنعت غذاهای آماده می افتد، در صنعت غذاهای غیر آماده هم رخ می دهد. نمی توانید بدون داشتن یک سرآشپز مشهور، یک رستوران سطح بالا و عالی افتتاح کنید. نه تنها برای جلب نظر مشتری ها، که برای جلب توجه رسانه های باید به استخدام سرآشپز توجه کنید.

چارلی تروتر Charlies Trotter، ولفانگ پاک Wolfgang Puck، آلن دوکاس Alain Ducasse، دانیل بولو Daniel Boulud و ژان ژرژ ونگریشتن Jean George Vongerichten، تعدادی از سرآشپزهای مشهوری هستند که باعث شهرت رستوران خود شدند.

رستوران های شیک معمولا تبلیغات نمی کنند و یا مقدار تبلیغات شان بسیار کم است، پس بدون اطلاع رسانی مطلوب، مشتری زیادی نخواهند داشت. اما نیازی به اطلاع رسانی مداوم نیست. درست مثل روشن کردن آتش، اول به دمِ اطلاع رسانی نیاز دارید تا شعله ها را مشتعل کنید و وقتی آتش برافروخته شد و تعداد قابل قبول مشتری ثابت بدست آوردید، دیگر کلام دهان به دهان مردم آن را برای مدت های طولانی و بدون هیچ اطلاع رسانی دیگری زنده و شعله ور نگه می دارد.

(منبع: سقوط تبلیغات و ظهور روابط عمومی، آل ریس_لورا ریس)

ادامه ی مقالات روابط عمومی (PR) را دنبال کنید…