از خوب به عالی : فهرست کارهایی که نباید انجام دهید
اغلب ما، افرادی پرمشغله هستیم، و زندگی نامنظمی داریم. ما فهرستی از کارهایی که باید انجام دهیم داریم که به طور دائم بیشتر می شوند، و لذا سعی داریم با انجام پیاپی این کارها به آنها شتاب بخشیم. این روش به ندرت جواب می دهد.
اما نکته ی جالب اینجاست که، کسانی که شرکت های رهسپار تعالی را پدید می آورند، بیش از آنکه از فهرست “کارهایی که باید انجام دهند” استفاده کنند، از فهرست های “کارهایی که نباید انجام دهند” بهره می برند. آنها با روشی بسیار منظم، انواع امور غیر اساسی و بی اهمیت را از برنامه ی کاری خود حذف می کنند.
وقتی داروین اسمیت، مدیریت کیمبرلی کلارک را به عهده گرفت. فهرستی از کارهایی که نباید انجام می شد، تهیه کرد. او ملاحظه کرد که بازی در مسابقه ی پیش گویی سالیانه با روزنامه ی وال استریت، برای مدت کوتاهی توجه مردم را به خود معطوف می کند، لذا انجام آن را متوقف کرد و گفت: “این کار هیچ مزیتی برای سهام داران ما ندارد، پس دیگر این کار را انجام نخواهیم داد.”
و یا وقتی متوجه شد “ظهور خزنده ی عناوین” مقدمه ای برای طبقاتی شدن و تشریفات خشک اداری خواهد بود، بلافاصله عناوین را حذف کرد.
علاوه بر اینها، او به منظور تقویت این ایده که کیمبرلی کلارک باید کم کم خود را همچون یک شرکت کالاهای مصرفی و نه شرکت تولید کننده ی کاغذ قلمداد کند، تمام همکاری های تجاری را با صنایع کاغذی متوقف کرد.
شرکت های رهسپار تعالی، با استفاده از یک مکانیزم بودجه بندی بی نظیر، قانون “انجام ندهید” را مرسوم کردند. حرکت را متوقف کنید. لحظه ای فکر کنید: هدف از بودجه بندی چیست؟ اغلب افراد پاسخ می دهند: بودجه بندی یعنی اینکه تصمیم بگیریم چقدر بودجه به هر فعالیت اختصاص دهیم یا اینکه هزینه ها را کنترل کنیم یا هر دو. اما از دیدگاه یک شرکت رهسپار تعالی، این پاسخ ها هر دو اشتباه اند.
بدانیم که: در یک فرآیند رهسپار تعالی، بودجه بندی قاعده ای است برای تصمیم گیری در باب اینکه به کدام زمینه باید بودجه ی کامل اختصاص داده شود و به کدام زمینه اساسا نباید بودجه ای تعلق گیرد و مشخص کنیم کدام فعالیت ها به بهترین شکل با مفهوم خارپشتی ما هم سویی دارند و باید به طور کامل تقویت شوند و کدام فعالیت ها باید اساسا حذف شود.
کیمبرلی کلارک منابع مالی صنعت کاغذ سازی را به صنعت مصرفی اختصاص نداد. بلکه صنعت کاغذ سازی را به طور کامل کنار گذاشت، ماشین آلات را فروخت و تمام پول را در صنعت مصرفی در حال ظهور سرمایه گذاری کرد.
موثرترین استراتژی سرمایه گذاری این است که با علم کامل به اینکه در یک زمینه موفق خواهید بود، فقط در همان زمینه فعالیت کنید. ممکن است عجیب به نظر برسد، اما این روشی است که اساسا شرکت های رهسپار تعالی در پیش می گیرند. داشتن یک مفهوم خارپشتی، یعنی انتخاب درست یک زمینه و سپس سرمایه گذاری کامل در آن که دقیقا با چارچوب های این سه محور فکری تطابق دارد و لذا خلاص شدن از هر چیزی دیگر.
(منبع: از خوب به عالی، جیم کالینز)
ادامه ی مقالات “از خوب به عالی” را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید