ساخت نام تجاری پوزیشنینگ Positioning
ایده ی پوزیشنینگ (جایگاه سازی)، توسط من و جک تراوت Jack Trout شکل گرفت. گزارش این ایده، ابتدا در نشریه ی کوچک تجاری به نام Industrial Marketing انعکاس پیدا کرد؛ بعد در یک نشریه ی بزرگ تر و مهم تر به نام Advertising Age، تا اینکه بالاخره به وال استریت ژورنال راه یافت.
این نکته را در نظر داشته باشید که اگر از همان اول این مطلب از نشریه ی نیویورک تایمز، نیوزویک و هر نشریه ی معتبر دیگری منتشر شده بود، وال استریت ژورنال، مطمئنا این کار را نمی کرد.
مراقب باشید که قانون آهسته و پیوسته ی اطلاع رسانی را با مسئولیت خود به خطر نیندازید. برای مثال، وال استریت ژورنال مطلبی را که قبلا توسط USA Today چاپ شده است را دوباره چاپ نمی کند، ولی این احتمال وجود دارد که USA Today از مطلب منتشر شده در وال استریت ژورنال، اقتباسی انجام دهد.
برخلاف نشریه ها، برای شبکه های تلویزیونی مهم نیست که یک مطلب قبلا جایی گفته شده باشد. آنچه برای آنها مهم است، سخنگوی آن مطلب و میزان توجه افکار عمومی نسبت به آن است. به همین دلی، سیل اطلاع رسانی در رسانه های مطبوعاتی، زمینه ی مناسبی برای حضور در یک برنامه ی تلویزیونی است.
حضور ما در شبکه های مهم تلویزیونی مثل، CBS Early Show، NBC Nightly News، ABC World News، CNN، CNBC و غیره، به خاطر مطالب چاپ شده در چند رسانه ی مطبوعاتی بود.
هیچ کس مثل خود رسانه ها، مطالب آنها را مورد مطالعه قرار نمی دهد. خط مشی معمول سردبیرها این است: ” بیایید این موضوع را از زاویه ی دید خودمان منتشر کنیم.”
این روابط بین رسانه ای در مرکز استراتژی گسترش و ارتقاء قرار می گیرند. شما باید توجه داشته باشید که کدام یک از نشریه ها به دنبال ایده های جدید هستند و کدام شان تنها پس از کسب اعتبار یک مطلب از طریق رسانه ها، به چاپ آن اقدام می کنند.
طبیعتا در هر موردی، استثنا هم وجود دارد. اگر داستان نام تجاری شما به تنهایی آن قدر قدرتمند هست که جنجال رسانه ای برپا کند، می توانید داستان را همزمان به همه ی رسانه ها ارائه دهید.
(منبع: سقوط تبلیغات و ظهور روابط عمومی، آل ریس_لورا ریس)
ادامه ی مقالات روابط عمومی (PR) را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید