مدیران میتوانند به شیوههای زیر افراد را به شکلی درآورند که آنها در صحنه تیم ایفاگر نقش گردند:
گزینش:
برخی از افراد دارای مهارتهای ویژه(در زمینۀ روابط انسانی) هستند که میتوانند به صورت یک عضو اثربخش در تیم فعالیت کنند. مدیر به هنگام استخدام اعضای تیم باید دقت کند و افرادی را استخدام نماید که از نظر فنی نیز دارای مهارتهای لازم و برای شغل یا کار مورد نظر واجد شرایط باشند.
بسیاری از داوطلبان، به ویژه آنان که بسیار فردگرا هستند، نمیتوانند مهارتهای لازم برای کارکردن در تیم را داشته باشند. هنگامی که مدیر با چنین افرادی روبهرو میشود، اصولاً باید به یکی از سه روش زیر اقدام کند. داوطلب باید آموزش لازم را ببیند تا شرایط لازم برای کار کردن در تیم را به دست آورد. اگر انجام این کار امکانپذیر نیست باید داوطلب را در واحدی به کار گرفت که تیم نداشته باشد یا اینکه نباید چنین داوطلبی را استخدام کرد. سازمانی که تصمیم گرفته است طرحریزی مجدد نماید و ساختار خود را براساس تیم تنظیم کند، باید بداند که بسیاری از افراد آمادگی کارکردن در تیم را ندارند، در برابر چنین پدیدهای مقاومت میکنند و سازمان نمیتواند آنها را آموزش دهد متأسفانه این افراد به صورت موانعی بر سر راه سازمان، برای تشکیل تیم، در میآیند.
آموزش:
چون از خوشبینانهترین زاویه به موضوع نگاه کنیم، باید بگوییم افرادی را که در محیط آکنده از فردگرایی پرورش یافتهاند، میتوان آموزش داد و آنها را به صورت بازیگران اصلی در تیم درآورد. متخصصان آموزش تمرینهایی را به اجرا در میآورند که کارکنان میتوانند در اثر تجربه و آموزش، شیوۀ کار کردن با تیم را بیاموزند. معمولاً کارگاههایی تشکیل میشود تا به کارکنان آموزش داده شود که چگونه برای حل مسئله اقدام کنند، به شکلی ارتباط اثربخش برقرار کنند، شیوۀ مذاکره و چانهزدن را بیاموزند، بتوانند تضاد و تعارض را از بین ببرند و مهارتهای لازم را، در زمینۀ سرپرستی و مربیگری فراگیرند.
سازمان باید در سیستم پاداش تجدید نظر کند و آن را به گونهای درآورد که مشارکت و همکاری اعضا(و نه رقابت) را تقویت نماید. ارتقای مقام، افزایش حقوق و سایر اقدامات تشویقی به اعضای تیمی تعلق میگیرد که همکاری و مشارکت خود را به اثبات رسانیده باشد.
(منبع: رفتار سازمانی ترجمهی دکتر علی پارساییان و دکتر سید محمد اعرابی)
دیدگاهتان را بنویسید