چرا بعضی از مدیران کارمند توانمند نمی‌خواهند؟

چرا بعضی از مدیران کارمند توانمند نمی‌خواهند؟

مدیران تمایل دارند افرادی شبیه به خودشان را برای همکاری برگزینند. مدیری که کامل نباشد و مجموعه‌ای از ضعف‌ها را داشته باشد گرایش دارد افرادی که فاقد اعتماد به نفس هستند را به سوی خویش جلب کند. بدین ترتیب با دادن این اجازه به خود که در محاصرۀ افرادی قرار گیرد که تهدیدی به شمار نمی‌روند، ضعف‌های خویش را کمتر نشان می‌دهد. اما مدیر تقریباً کامل و دارای اعتماد به نفس، افرادی را که فاقد اعتماد به نفس بوده و موجب بروز مشکلات برای خود و سازمانشان می‌شوند را می‌شناسد.

چنانچه مدیر سازمان به بهسازی مستمر خویش اهمیت دهد، از کارکنان خود نیز همین انتظار را خواهد داشت و اگر به این مهم اهمیت نمی‌دهد، دانسته‌های تازه کارکنان نیز مورد تشویق وی قرار نخواهد گرفت. این امر حتی ممکن است حسادت دیگران را نیز برانگیزد. افرادی که برای بهسازی خود تلاش نمی‌کنند از افراد دیگری که در حال بهسازی هستند بیزارند.

بسیاری از مدیران مایلند احساس کنند که وجود آنان مورد نیاز بوده و بحرالعلوم هستند. هرچند که با توانمندسازی، این نقش تا حد زیادی از دست می‌رود ولی به جای آن نقش تسهیل کننده را برعهده خواهند گرفت که هدف آن یاری رساندن به دیگران است به منظور آن که روی پای خود بایستند.

در هر صورت برخی مدیران از توانمندسازی نگران هستند و نگرانی‌های خود را چنین عنوان می‌کنند که:

ممکن است شغل من را از دستم خارج کند.

ممکن است افراد من را مدیری ضعیف تلقی کنند.

ممکن است باعث شود افراد از من سوء استفاده کنند.

ممکن است باعث هرج و مرج شود.

باید در نظر داشت که تمامی این نگرانی‌ها بی‌اساس می‌باشد.

رهبری هنر توانمند ساختن دیگران است. توانمندسازی، تغییر باورهای افراد می‌باشد. افراد هنگامی که بتوانند بر تقاضای محیطی غلبه نمایند، باوری قوی در مورد خود به دست می‌آورند. متأسفانه گاهی محیط داخل سازمان، محیطی می‌شود که منجر به حالت ضعف و ناتوانی در افراد می‌شود.

(منبع: رفتار سازمانی مثبت تألیف دکتر علی نصر اصفهانی و مهدی نصر اصفهانی)

پیشنهاد می‌شود در ادامه دو مطلب زیر را نیز بخوانید:

۱.مدیران اثربخش چه ویژگی‌هایی دارند؟

۲.شش وظیفه‌ی کلیدی یک مدیر چیست؟