ضرورت مدارا در محیط کار

همه‌ی ما روزانه در محیط کار با همکاران خود در تعامل هستیم. امکان تجربه‌ی استرس، رقابت، خشم، رفتار توهین‌آمیز و … در هر سازمانی وجود دارد مگر اینکه کارکنان آن سازمان یاد بگیرند با یکدیگر مدارا کنند و در جهت پیشبرد اهداف سازمان گام بردارند.

در اعلامیه اصول تحمل و مدارا، یونسکو اعلام نموده است که تحمل و مدارا بوسیله دانش، صراحت، ارتباطات و آزادی بیان، آگاهی و باور رشد می‌کند. تحمل و مدارا نه تنها یک الزام اخلاقی بلکه الزام قانونی و سیاسی است. کارکنان همواره مدیران را الگوی خود قرار می‌دهند. در سازمان لازم است مدیران آستانه‌ی تحمل خود را افزایش دهند، که سایر کارکنان این رفتار مدیران را الگوسازی کنند.

توصیه‌های زیر می‌تواند در این خصوص سودمند باشد:

نشان دادن یک رفتار احترام آمیز به دیگران.

حساس بودن و توجه داشتن به روش صحبت با افراد متفاوت از خود.

اجازه ندادن به مطرح ساختن جوک‌هایی که در مورد افراد متفاوت ساخته می‌شود.

کمک نمودن به افراد تا احساس خوبی در مورد خود داشته باشند.

دادن فرصت کار کردن با افراد متفاوت به خود و کارکنان.

به دست آوردن اطلاعات در مورد آداب و رسوم و مراسم‌های دیگران.

مجاز دانستن قدری اختلاف و عدم توافق.

صبور بودن در مواجهه با دیگران.

پذیرش انسان به عنوان موجودی منحصر به فرد.

از بین بردن تفکرات قالبی در ذهن افراد.

کاهش قوم‌مداری در سازمان.

پرهیز از کینه و نفرت نسبت به یکدیگر.

کارکنان باید بیاموزند که دیگران را تحمل کنند همچنان که دوست دارند دیگران آن‌ها را تحمل کنند. تحمل یعنی رفتار با دیگران به روشی که دوست دارید با شما رفتار شود.

تحمل و مدارا در مدیریت پیامدهای سودمندی دارد. تحمل و مدارا به ایجاد زمینه‌ی رسیدن به کمال و جذب سایر افراد با افکار گوناگون و استفاده مؤثرتر از سرمایه‌های فکری و انسانی در سازمان خواهد شد. در حالی که عدم تحمل و مدارا باعث از دست رفتن بخش اعظمی از منابع انسانی در سازمان می‌شود.

(منبع: رفتار سازمانی مثبت تألیف دکتر علی نصر اصفهانی و مهدی نصر اصفهانی)