تشویق و حمایت، نه سرزنش و عیب جویی
این مقاله درسی است درباره ی جا انداختن تغییر در دنیای پرتنش امروزی. مدت ها پیش از دو نفر دوستانم خواستم، گروهی برای حسابرسی در سازمان تشکیل دهند تا مطمئن شویم با توجه به کارکردمان به شکلی اثرگذار از منابع خود استفاده می کنیم. پس از اعلام نتایج این گروه، متوجه شدیم که چیزی حدود ده تا پانزده درصد از منابع مان در حال تلف شدن است. توانستیم به سادگی با اصلاح کارمان و صدور چند بخش نامه ی داخلی این مشکل را اصلاح کنیم.
موافقت کرده بودیم این سازمان را با هدف ایجاد تغییر در قوانین دولتی تاسیس کنیم و به این هدفم رسیدیم. بیست و پنج سال گذشته است و این سازمان با قدرت به کارش ادامه می دهد. ما به جای استفاده از رویکرد دستور دادن و کنترل کردن و نظارت بر آنچه انجام می شود، از شیوه ی تشویق و حمایت بهره برده ایم.
کاری که انجام داده ایم به این شکل بوده که دقت کرده ایم در چه مواردی سازمان مان در حال عملکرد درست و مناسب بوده و تلاش کرده ایم این موارد را گسترش و رشد دهیم. سپس این عملکرد مناسب را به بخش های دیگر سازمان تسری داده ایم و از آن حمایت کرده ایم.
این دیدگاه ساده به کارکنان مان انگیزه داده است. ما هرگز به دنبال یافتن مقصر و عیب جویی نرفته ایم و به این شکل از ضررهای زیادی جلوگیری کرده ایم.
می دانیم که همه ی کارکنان مان هر روز صبح با این امید از خواب بیدار می شوند و خانه را به قصد محل کار ترک می کنند که کاری خوب انجام دهند. رهبران و مدیران در سازمان ما مراقب کارکنان هستند و همواره از آنها حمایت می کنند. ما آنها را برای این منظور آموزش داده ایم. آنها به خوبی می دانند که کارکنان پایین دست دوست دارند چگونه با آنها رفتار شود.
توصیه ها
- هدف های مالی به افراد انگیزه نمی دهد. عامل اصلی انگیزه بخش برای کارکنان ارائه ی خدماتی اثرگذار و کمک به دیگران است.
- وظیفه ی مدیران انگیزه دادن به کارکنان برای رسیدن به عملکرد عالی است.
- فراموش نکنید که تشویق، پاداش و انگیزه دادن به کارکنان شیوه هایی بسیار اثر گذارتر از عیب جویی، سرزنش و شیوه های کنترلی است.
(منبع: انگیزه در کار، موسسه ی هاروارد بیزینس پِرِس)
ادامه ی مقالات انگیزه در کار را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید