ممکن است تعجب کنید که چرا به نظر میرسد بعضیها برای رهبری ساخته شدهاند، در حالی که این کار برای بسیاری دیگر دشوار است. حتماً شما هم شنیدهاید که بعضیها میگویند فلانی ذاتاً رهبر است، اما رهبری امری اقتضایی است، نه براساس سلسله مراتب اجتماعی، میتوان این مطلب را پذیرفت که بعضیها مناسب رهبری کردن هستند، مشروط بر اینکه این اشخاص ویژگیهای شخصیتی مناسب رهبری را هم داشته باشند.
گرچه بعضی ذاتاً از ویژگیهای شخصیتی رهبری برخوردارند، این ویژگیهای رهبری را میتوان آموخت و آنها را پرورش داد.
به فهرست زیر نگاه کنید و ببینید آیا اغلب این کارها را انجام میدهید یا هرگز انجامشان نمیدهید. اگر همیشه این کارها را میکنید به خود یک امتیاز بدهید. اگر گاهی اوقات این کارها را میکنید به خود امتیاز ندهید و اگر هرگز این کارها را نمیکنید به ازای هر مورد یک امتیاز از خود کم کنید.
۱. من با انعطاف به شرایط واکنش نشان میدهم.
۲. از شرایط مطلوب بهرهبرداری میکنم.
۳. متوجه ابهامات و پیامهای ضد و نقیض میشوم.
۴. میتوانم اهمیت عناصر گوناگون هر موقعیت را درک کنم.
۵. میتوانم تشابهات میان موقعیتها را درک کنم.
۶. میتوانم به رغم تشابهات موجود میان موقعیتها آنها را از هم تمیز بدهم.
۷. میتوانم مفاهیم کهنه و منسوخ را با هم ترکیب کنم و به مفاهیم نو برسم.
۸. میتوانم ایدههای نو خلق کنم.
اگر امتیاز شما ۴ یا بیش از آن باشد، احتمالاً رهبر بالفعلی هستید. امتیاز ۲ یا ۳ نشان میدهد که از توانمندی بالقوۀ رهبری برخوردارید. اگر امتیاز شما ۱ یا کمتر از آن است لازم است مهارتهای رهبری خود را پرورش دهید.
برای رهبر شدن، نیازی نیست که دانشمند متخصص سفینههای فضایی یا جراح مغز باشید. بسیاری از رهبران تحصیلات دانشگاهی عالی ندارند، اما باهوش و بافراست هستند و یکی از جنبههای مهم هوشمندی آنها این است که میتوانند اطلاعات محدود را بگیرند و از آنها برای کسب مهارتهای کاری مطلوب استفاده کنند.
(منبع: رهبری به زبان خودمانی ترجمۀ مهدی قراچهداغی)
دیدگاهتان را بنویسید