سوال بپرسید.
سوال بپرسید.
یکی از ساده ترین راه ها برای تحقق معروفیت و محبوبیت، اخذ ترفیع، موفقیت، خوب بودن و کارآمد بودن این است که یاد بگیرید و تمرین کنید تا عادت پرسیدن سوال را در خود پرورش دهید. چه نوع سوالاتی؟ مسلما پرسش ها وابسته به موقعیت ها هستند. به طور مثال در مقاله ی قبل که در مورد تحسین صادقانه ی افراد بود، از تعدادی سوال استفاده شد که سودمندی پرسیدن را هم نشان می داد.
“من واقعا از اجرای شما خوشم آمد. فکر می کنم واقعا آرام و خونسرد بودید، چطور توانستید نلرزید؟” یا “روش جدید شما را در کار با فاکتور می پسندم، چطور به ذهن تان رسید؟”
پرسیدن سوال نشانگر این است که شما توجه داشته اید، علاقه مند بوده اید، باهوش و خلاق هستید و چگونگی اوضاع برای تان اهمیت دارد.
افراد نادان سوالی نمی پرسند. افراد ستیزه جو نیز، اغلب علاقه مند به اظهار نظر هستند؛ “من از این ایده خوشم نمی آید، شدنی نیست.”
بازیگران قوانین، شاید همان مضامین را در قالب پرسش مطرح می کنند، با همان معنی ولی کاملا متفاوت. “فکر می کنم درباره ی این نظریه به اطلاعات بیشتری نیاز دارم. آیا فکر می کنی کارساز است؟ آیا می توانیم برای این کار، کارمندان بیشتری را به کار بگیریم؟”
در عین حال که خوب نبودن نظریه را به زبان نیاورده اید، ولی همه ایده ی شما را می دانند و تصور مثبتی نیز از شما ایجاد شده است. شما آنها را در مقابل دیگر همکاران سرکوب نکرده اید و به آنها اجازه داده اید، کمی بیشتر فکر کنند. به طور کلی پرسش ها نشان می دهند که شما به همکاران تان علاقه مندید.اما باید سوالات صریح و صمیمی، ارزنده و با مهربانی مطرح شوند.
دلیلی وجود ندارد چنین سوالی بپرسید: “این کت را از کجا خریدی؟ فکر نمی کنی برای تو مناسب نیست؟” اگر چنانچه کت او واقعا زشت است، به او نپردازید و در عوض درباره ی کار او سوالی مطرح کنید: “چه جوری می تونی با این سرعت همه ی فاکتورها را وارد کنی؟ آیا رمز به خصوصی دارد که از آن بی خبریم؟”
مانند قانون مورد حمایت قرار دادن دیگران، که حتی اگر فرد نفرت انگیز هم باشند، بالاخره نکته ی خوبی در او وجود خواهد داشت؛ همین صورت درباره ی سوالات نیز صادق است. همواره موارد و جنبه هایی از عادت های زندگی اجتماعی، خانوادگی و اداری دیگران وجود دارد تا سوالی بپرسید و باب گفتگویی باز کنید، ولو اینکه پرسش کاملا ساده ای باشد؛ “بچه ها چطورند؟” با پرسش های به جا و به موقع شما، فاصله ها کم خواهد شد، باب های تازه ای برای گفتگوی بیشتر باز خواهد شد و در میان مردمی که هر روزه در کنار هم کار می کنید گرمی دلپذیری ایجاد خواهد شد.
(منبع: قانون موفقیت در بازار کار، ریچارد تمپلر)
ادامه ی مقالات موفقیت در بازار کار را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید