تبلیغات و جوایز
اگر می خواهید آژانس تبلیغاتی شما موفق باشد، هیچ چیز مهم تر از جایزه بردن نیست. این موضوع درباره ی سازندگان آگهی تبلیغاتی هم صدق می کند.
مراسم جایزه ی شیر طلایی که هر سال در جشنواره ی بین المللی تبلیغات در شهر کن فرانسه برگزار می شود، حکم جایزه ی اسکار تبلیغات را دارد. اگر یکی از این شیرهای طلایی نصیب شما بشود، شما در جنگل تبلیغات، شیر شاه خواهید شد.
اگر از جشنواره ی کن ناموفق بیرون آمدید، همیشه جوایزی چون، اندی Andy، ادی Addy، کلیو Clio، وان شو One Show، کلوپ مدیران هنری نیویورک، جایزه ی کلی Kelly، جایزه ی بهترین های عصر تبلیغات و سایر جشنواره های منطقه ای و ملی وجود دارند.
آژانس های سرشناس مشتاقانه چشم انتظار گزارش سالیانه ی گان Gunn هستند که با یک شیوه ی پیچیده ی امتیاز دهی، کارنامه ی برندگان سی و یک شبکه ی تلویزیونی، جشنواره های سینمایی و رقابت بیست ناشر را اعلام می کند. در مجموع هفده کشور در این گزارش مد نظر قرار می گیرند.
در سال ۲۰۰۱ برنده ی بزرگ، شرکت لئوبرنت Leo Burnett و به دنبال آن شرکت های بی بی دی اند او BBD & O و دی دی بی DDB بودند.
اگر شما استاد دانشگاه هستید، می دانید که برای شناخته شدن و اعتبار، باید اثری از شما به چاپ برسد. به عبارت دیگر “یا یک کتاب چاپ کن یا از صحنه محو شو.” و اگر یک مدیر هنری هستید، می دانید که اعتبار در جایزه بردن است، به عبارت دیگر “یا جایزه ببر یا بزن به چاک”.
در یک آژانس تبلیغاتی معمولی، اغلب بیش از مبلغی که باید برای تحقق درباره ی مشتریان مستقل صرف شود، برای پرداخت ورودیه ی مسابقات تبلیغاتی هزینه می شود. فشار روانی برای بردن جوایز به حدی زیاد است که بعضی آژانس های تبلیغاتی، گاه طرح هایی را تنها برای شرکت در مسابقات ارائه می دهند.
این آگهی های تقلبی، مسئولان مسابقات تبلیغاتی در سراسر جهان را دچار مشکل کرده است. اخیرا مقاله ای در “وال استریت ژورنال” با این تیتر به چاپ رسید: “مسابقات تبلیغاتی برای متوقف کردن هجوم طرح های تقلبی وارد عمل می شوند.”
(منبع: سقوط تبلیغات و ظهور روابط عمومی، آل ریس_لورا ریس)
ادامه ی مقالات روابط عمومی (PR) را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید