گاو بنفش : مشکل این گاو

گاو بنفش : مشکل این گاو

اگر گاو بنفش بودن این قدر آسان است و راه موثری برای گریز از این به هم ریختگی است، پس چرا هرکسی این کار را انجام نمی دهد؟

چرا بنفش بودن این قدر مشکل است؟ بسیاری از افراد مایلند که شما باور کنید ایده های شما بزرگ اند و محصول، صنعت یا شرکت آنها نمی تواند از ایده های بزرگ حمایت کند. البته این باور بی معنی است.

گاو بنفش بسیار نادر است زیرا مردم ترسو هستند. اگر شما خاص باشید احتمال دارد بعضی افراد شما را دوست نداشته باشند، و این بخشی از تعریف خاص بودن است. هرچه ریسک کمتر شود، توجه هم کمتر خواهد شد. تیر انتقاد به سوی کسانی نشانه می رود که شاخص هستند.

شکست خوردن را کجا یاد گرفتید؟

اگر شما مثل اکثر آمریکایی ها باشید، آن را در کلاس اول دبستان یاد گرفته اید؛ زمانی که آموختید در امان بودن، یعنی متناسب و خوب بودن. زمانی خوب و در امان بودید که داخل خطوط را رنگ کنید، در کلاس زیاد سوال نپرسید و مطمئن باشید هر کاری که انجام می دهید، همان تکالیفی است که از شما خواسته شده است. ما مدارسمان را مثل کارخانه هایمان اداره می کنیم. از بچه ها می خواهیم در یک صف بایستند، آنها را در بسته هایی به نام پایه های تحصیلی می چینیم و سخت کار می کنیم تا خطایی رخ ندهد، کسی جلو نباشد، بسته ای از پشت نیفتد، نظم به هم نخورد و کسی دردسر درست نکند.

اینها بهترین راههای پیشگیری از شکست هستند. در مدرسه این روش ها خوب عمل می کنند. افسوس که این قوانین الگویی را برای افراد تعیین می کنند (مثل کارفرمای شما؟) و این الگو و طرح بسیار خطرناک است. اینها قوانینی هستند که نهایتا منجر به شکست می شوند.” در یک بازار شلوغ متناسب بودن، شکست است. در یک بازار شلوغ باید گاوی بنفش باشید، شاخص نبودن، همان دیده نشدن و نامرئی بودن است.”

از آنجایی که تقریبا همه از این گاو بی خبرند، شما حتی با کمی تلاش می توانید خاص باشید و فوق العاده عمل کنید.

بنابراین دو گزینه پیش رو داریم: نامرئی و ناشناس باشیم و در امان بمانیم بدون اینکه کسی از ما انتقاد کند و یا بزرگ و منحصر به فرد باشیم و فرصت گاو بنفش بودن را پیدا کنیم.

براساس روزنامه ی نیویورک تایمز، خیابان آمستردام شامل ۱۴ ساختمان است که ۷۴ رستوران در آن قرار دارد. مطلب قابل توجه اینکه رستوران ها بسیار خسته کننده هستند. آنها غذاهای بیست الی سی فرهنگ مختلف را ارائه می دهند، این غذاها گاهی خوب هم هستند، اما چندان چیز خاصی که قابل توجه باشد در این مکان ها وجود ندارد. این رستوران ها نسبت به چندین رستوران جالب و دیدنی نیویورک بسیار بی روح و خسته کننده هستند. چرا؟

معلوم است. پس از صرف پول و زمان بسیار زیاد برای افتتاح رستوران، دیگر حوصله ای برای ریسک های بعدی نمی ماند و رستورانی که خسته کننده باشد، چندان مورد توجه قرار نمی گیرد. 

منبع: (گاو بنفش، اثر ست گادین)

ادامه ی مقالات گاو بنفش را دنبال کنید…