فاصله ی بین کار و زندگی شخصی را بدانید

فاصله ی بین کار و زندگی شخصی را بدانید

من نیز مانند بیشتر مردم علیرغم داشتن شرکتی در خارج از خانه، مقدار زیادی از کارهای اداری خود را در منزل انجام می دهم. در حقیقت من هم اکنون پیش از طلوع خورشید، مشغول نوشتن این جملات در محل کارم در طبقه ی بالای خانه ی خود هستم.

استرس ناشی از ناتوانی برای جدا کردن کار از بقیه ی زندگی، پیش بینی شدنی است. منظورم این نیست که نباید در خانه کار کنید، بلکه باید سعی کنید کار خود را از بقیه ی امور زندگی جدا کنید.

اگر قرار است در محیط خانه کار کنید، در صورت امکان تلفن و دفتر کار جدا داشته باشید. بسیاری از مردم می گویند: “صرف هزینه ی اضافه برای تلفن جداگانه ارزشی ندارد.” اینگونه افراد این حقیقت را مد نظر ندارند که بسیاری از مردم در مورد شغل کسی که افراد خانواده اش پاسخ تلفنش را بدهند، احساس خوبی ندارند.

مثلا با وجودی که فردی سخت گیر نیستم، اما باید اقرار کنم هنگامی که با کسی کاری دارم، اگر کودک یا همسرش پاسخ تلفن را بدهد و اطلاع کم یا به طور کلی هیچ اطلاعی از چارچوب های کاری او نداشته باشد، دچار تشویش می شوم. به طور معمول فکر می کنم که آیا آن شخص واقعا پیام من را دریافت می کند؟!

گاهی اوقات، خیلی بهتر است شخص دیگری را پیدا کنم که کارم را بعنوان مشتری یا مراجع، راحت تر می کند. احتمال زیاد دارد که با ادغام تلفن شخصی و شغلی، مشتری ها یا مراجعین بعدی خود را از دست بدهید. در بیشتر موارد، مشتری ای که به این دلیل از دست می دهید بیش از هزینه ی خدمات ماهیانه ی شرکت مخابرات ارزش دارد.

در صورت جدا کردن کار از سایر امور زندگی به “سازماندهی امور” می رسیم. احتمال گم کردن یا قرار دادن وسایل در محل اشتباه کاهش می یابد. شما می دانید دفتر قرار ملاقات ها، پروژه ها، شماره های تلفن و سایر اطلاعات مهم را کجا پیدا کنید. بدین ترتیب درهم شدن امور کاهش می یابد و فضای کاری برای کار خواهد بود و خانه ی شما متعلق به شماست. نظم بیشتری را احساس می کنید و در نتیجه کمتر عصبانی می شوید.

من آموخته ام کار خود را از هر امر دیگر جدا نگه دارم. فرزندانم اجازه ی بازی با کامپیوتر، پرونده ها و دستگاه فکس من را ندارند. نتیجه ی این تلاش آگاهانه برای جدا کردن امور، هم سودمندتر بودن کار من است و هم اساسا نسبت به گذشته که اجازه ی ادغام زندگی شغلی و خانوادگی را می دادم، کمتر عصبی می شوم.

حدس می زنم با امتحان این روش تمایل شما به بزرگ کردن مسائل کوچک کاهش می یابد، چون به دلیل عواقب ترکیب کار با زندگی خود کمتر عصبی می شوید. در این فکر هستم پس از اتمام این بخش به طبقه ی پایین بروم تا ببینم بچه ها چه می کنند.

(منبع: از کاه کوه نسازید، دکتر ریچارد کارلسون)

ادامه ی مقالات خانواده ی موفق را دنبال کنید…