ابزار اولیه ی مدیریت زمان؛ تهیه ی فهرست!

ابزار اولیه ی مدیریت زمان ؛ تهیه ی فهرست!

ابزار اولیه ی مدیریت زمان تهیه ی یک فهرست است. این فهرست باید با اولویت بندی همراه باشد. واقعیت این است که نمی توانید زمان را مدیریت کنید، تنها می توانید خودتان را مدیریت کنید. به همین دلیل است که مدیریت زمان مستلزم نظم و انضباط شخصی، خویشتن داری و کنترل خود و تسلط بر خویشتن می باشد.

مدیریت زمان مستلزم آن است که بهترین انتخاب ها و تصمیمات را بگیرید تا برکیفیت زندگی و کار خود بیفزایید. بعد با توجه به تصمیماتی که گرفته اید دست به کار می شوید.

باید زندگی خود را به کمک فهرست های هدف ها و پروژه های بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت برنامه ریزی کنید. باید برای هر ماهی که در پیش دارید برنامه ای داشته باشید. باید اولویت ها و ترادف های برنامه ی خود را مشخص سازید.

از قبل برنامه ریزی کنید

از همین امروز شروع کنیدو هفته ی آینده ی خود را برنامه ریزی کنید. هر روزتان را از قبل برنامه ریزی کنید.بهتر است که هر شب برای روز بعد برنامه ریزی کنید.

اینگونه ذهن نیمه هوشیار شما تمام مدت شب روی برنامه فردای شما کار می کند. وقتی صبح از خواب بیدار می شوید، در شرایطی قرار می گیرید که اقلام روی فهرست خود را به مرحله ی عمل درآورید. شما با مکتوب کردن برنامه های تان قانون جذب را فعال می کنید. اینگونه اشخاص، فهرست های مناسب و منابعی را که برای رسیدن به هدف تان به آن احتیاج دارید، به زندگی خود جذب می کنید.

کارهای اضطراری را از کارهای مهم جدا کنید

در فرآیند مدیریت زمان، باید کارهای اضطراری را از کارهای مهم جدا کنید. کارهای اضطرارگونه تحت تاثیر فشارهای بیرونی تعیین می شوند. اینها کارهایی هستند که بلافاصله باید انجام شوند. اغلب اشخاص بخش اعظم روزهای شان را در واکنش به کارهای اضطراری به شکل صحبت های تلفنی، حالات اضطراری، اورژانس و تقاضاهای رئیس و مشتریان شان می گذرانند.

اما کارهای مهم آنهایی هستند که به آینده ی بلندمدت شما خدمت می کنند. بعضی از این وظایف، برنامه ریزی، سازماندهی، مطالعه کردن، پژوهش درباره ی مشتریان و تعیین اولویت های قبل از دست به کار شدن هستند.

بعد به کارهای اضطرارگونه ای برمی خوریم که مهم نیستند. مثلا ممکن است یکی از همکاران به شما زنگ بزند و دلش بخواهد با شما گپ بزند. از آنجایی که این فعالیت ها در طی روز صورت می گیرند ممکن است آنها را با کار واقعی، اشتباه بگیرند. اما تفاوت آنها با کار واقعی این است که نتیجه ای عاید نمی کنند. هرچه بیشتر به کارهای اضطراری و غیر مهم رسیدگی کنید، حاصلی برای کار یا شرکت تان در برندارد.

و سرانجام به گروه چهارمی برمی خوریم. کارهایی که نه اضطراری هستند و نه مهم. بعنوان نمونه می توان به خواندن روزنامه یا صرف وقت طوانی برای خوردن ناهار اشاره کرد. این فعالیت ها به زیان شما و کارتان تمام می شوند زیرا هم وقت شما را می گیرند و هم ثمری برای تان دربر ندارد.

(منبع: هدف، برایان تریسی)

ادامه ی مقالات هدف را دنبال کنید…