منابع انسانی ارزشمندترین سرمایه سازمان

تلاش برای حفظ کارکنان، ارزش فرهنگی مشترک میان شرکت‌های معروف ژاپنی و شرکت‌های نوع z آمریکایی است. از این رو هر دو نوع از شرکت‌ها فقط به عنوان آخرین چاره کارکنان را از کار بیکار می‌کنند.

در ژاپن، ارزش ((حفظ کارکنان در کار)) اغلب شکل استخدام مادام‌العمر به خود می‌گیرد. هرچند برخی از شرکت‌های ژاپنی در چندسال گذشته در واکنش نسبت به دردسرهای اقتصادی، این ارزش را به چالش کشیده‌‌اند.

شخصی که کارش را در شرکتی ژاپنی شروع می‌کند معمولاً تضمین واقعی دارد که هرگز اخراج نخواهد شد. در شرکت‌های نوع z آمریکایی، این ارزش فرهنگی در تعهد به استخدام بلند مدت به نمایش گذاشته می‌شود.

تحت سیستم استخدام‌های مادام‌العمر ژاپنی کارکنان را به طور معمول نمی‌توان اخراج کرد. تحت سیستم شرکت‌های نوع z آمریکایی فقط در صورتی می‌توان کارکنان را اخراج کرد که عملکرد قابل قبولی نداشته باشند.

تعهد فرهنگی که شرکت‌های ژاپنی و نوع z آمریکایی به کارکنانشان دارند در شرکت‌های معروف آمریکایی وجود ندارد. در واقع مدیران و کارکنان آمریکایی اغلب تمام مسیر پیشرفت شغلی خود را در تعداد معدودی از شرکت‌ها طی می‌کنند با این همه انتظاری فرهنگی وجود دارد که در صورت افت جدی در ثروت شرکت یا تغییر مالکیت یا ادغام، به کارکنان و مدیران اجازه داده خواهد شد که شرکت را ترک کنند.

بی شک سازمان‌های موفق زمان و هزینه‌ی زیادی را برای آموزش کارکنان خود صرف می‌کنند و نیروی زیادی را برای انگیزه‌ی کارکنان و بهره‌وری شغلی به خرج می‌دهند. بنابراین منابع انسانی را سرمایه بزرگی برای رسیدن به اهداف سازمانی می‌دانند و تعهد بالایی نسبت به آن‌ها دارند. مطلبی پیرامون اخراج نیز می‌تواند در این راستا جالب توجه باشد.

پس از خواندن مطلب بالا با ما در مورد امنیت شغلی خود و نقش آن در بهره‌وری شغلی گفتگو کنید. نظرات شما با ارزش‌ترین بازخورد برای پیشبرد هرچه بهتر عملکردمان است.

(منبع: فرهنگ سازمانی دکتر علی رضائیان)