زبان بدن: مکث به منظور تفکر

زبان بدن : مکث به منظور تفکر

وقتی احتیاج دارید که به چیزی فکر کنید، مدادی را بین انگشتان تان می چرخانید، کمی از قهوه تان را می نوشید یا دفترتان را ورق می زنید. این رفتارها، محرک های لمسی آرامش بخشی را ایجاد می کند. جرعه جرعه نوشیدن و جویدن، درست مانند مکیدن شیر در دوران نوزادی به شما احساس اطمینان خاطر می بخشند. رفتارهایی که حالت نوازش دارند، تسکین دهنده اند.

اگر فردی را دیدید که عینکش را آرام و عمدا بر می دارد و مرتب شیشه ی آن را (در حالیکه کثیف نیست) پاک می کند، حدس تان در اینکه او می خواهد وقت کشی کند، احتمالا درست است. اگر دسته ی عینک را هم بجود یا بمکد، این یعنی او ناخودآگاه به دنبال اطمینان خاطر است.

تحقیقات انجام شده توسط جرارد ای نیرنبرگ و هنری کالرو، پیشروان علم رفتار غیر کلامی، نشان می دهد بعضی افراد عمدا عینک خود را پنج بار در هر ساعت بر می دارند و پاک می کنند. فیلم های ویدئویی ضبط شده نشان می دهد که در جلسات فشرده ی بحث و گفتگو، این رفتارها بسیار دیده می شود. افرادی که این کار را انجام می دادند و به نوعی وقت کشی می کردند تا فرصتی برای فکر کردن به این داشته باشند که آیا باید سوال بپرسند، توضیح بیشتری بخواهند و یا مخالفت بیشتری ازخود نشان دهند.

نیرنبرگ و کالرو همچنین دریافتند فردی که در طی گفتگوها دسته ی عینکش را می مکد، به طور ناخودآگاه نشان می دهد که به نوعی به تغذیه شدن، احتمالا به شکل نیاز به اطلاعات بیشتر، نیازمند است.

اگر عادت دارید اول صحبت کنید و سپس گوش دهید، چیزی در دهان تان بگذارید تا شما را ساکت کند. یک لیوان آب، مداد یا دسته ی عینک تان هم باشد کفایت می کند تا قبل از آنکه از حرف هایی که می زنید پشیمان شوید، زمانی را به فکر کردن درباره ی آنچه می خواهید بگویید اختصاص دهید.

(منبع: زبان بدن به زبان آدمیزاد، الیزابت کونکه)

ادامه ی مقالات زبان بدن را دنبال کنید…