زبان بدن در مصاحبه (2)

زبان بدن در مصاحبه (۲)

در ادامه ی مقاله ی گذشته، مقدمات و الزاماتی که باید برای مصاحبه در نظر داشته باشید ذکر می کنیم:

• دست دادن

به جای آنکه از مقابل میزی دست بدهید که مانعی بین شما و فرد مقابل است، به سمت چپ میز حرکت کنید تا فرد مقابل با کف دست رو به پایین با شما دست ندهد و در موقعیت فرد مطیع قرار نگیرید. کف دست را مستقیم نگه دارید و همان مقدار فشاری را که فرد مقابل اعمال می کند به او برگردانید. اجازه دهید مصاحبه گر تصمیم بگیرد چه زمان دست دادن پایان یابد. در ۳۰ ثانیه ی اول و در همان ابتدای ملاقات پس از معرفی متقابل نام فرد را دو بار در میان صحبت هایتان بیاورید و هر بار بیش از ۲۰ تا ۳۰ ثانیه صحبت نکنید.

• وضعیت قرار گیری بدن

وقتی از شما دعوت شد که بنشینید، مطمئن شوید بدن تان نسبت به فرد مقابل با زاویه ی ۴۵ درجه قرار گرفته باشد. اگر می توانید، صندلی را به این زاویه بچرخانید و اگر نمی توانید، بدن تان را تکان دهید. اگر درست رو به روی مصاحبه گر خصوصا مقابل میز بنشینید و صندلی تان پایین تر از صندلی او باشد، مانند کودکی به نظر می رسید که قرار است توبیخ شود. اگر از شما دعوت شد که دور میز و در محدوده ای دوستانه تر بنشینید، خوشحال باشید. در این موقعیت به ندرت مخالفتی پیش می آید.

اگر صندلی ای که برای نشستن به شما پیشنهاد می شود نرم و در موقعیت پایین تر است، روی لبه ی آن با کمی خم شدن به جلو طوری بنشینید که در صندلی فرو نروید و موقعیت تان پایین نیاید. در غیر این صورت، مانند سری کوچک به نظر می رسید که روی دو چوب قرار گرفته است.

احترام به فضای شخصی طرف مقابل بی تردید به شما امتیازاتی می دهد. برای تعیین فضای مناسب، این راهنمایی ها را به خاطر بسپارید:

هرچه آشنایی بین شما و فرد مقابل بیشتر باشد، نزدیکتر می نشینید؛ هرچه کمتر، دورتر.

مردان تمایل دارند هنگام صحبت با یک زن نزدیک تر بنشینند در حالیکه زنان معمولا عقب می کشند.

چنانچه فرد مصاحبه گر هم سن و سال شما باشد در فاصله ای نزدیک تر به او بنشینید.

پس از گذشت مدتی از جلسه و خوب پیش رفتن همه چیز، فضای این محدوده به سمت داخل متمایل می شود و شما را به نزدیک شدن دعوت می کند. اگر بیش از اندازه سریع وارد این محدوده شوید، فرد مقابل حس می کند به او تهاجم شده است. در نتیجه عقب می کشد و از شما فاصله می گیرد.

• خارج شدن

وقتی زمان رفتن فرا می رسید، با آرامش حرکت کنید. روی کارها و حرکات تان تمرکز کنید. لبخند بزنید، با مصاحبه گر دست بدهید، برگردید و به سمت در حرکت کنید. هر چقدر هم خوش تیپ باشید، صورت شماست که آخرین تاثیر را بر مصاحبه گر می گذارد، نه پشت تان. مسلما خروج از اتاق در حالیکه پشت تان به مصاحبه گر است به نظر ناجور می رسد. پس برای آنکه مطمئن شوید صورت تان آخرین چیزی است که مصاحبه گر می بیند، هنگامی که به در رسیدید، به آرامی برگردید و به چشمان مصاحبه گر نگاه کنید و دوباره لبخند بزنید.

در آخر وقتی خارج شدید، در را در همان حالت هنگام ورود بگذارید. به نظر می رسد افرادی که ظاهرا موقعیت اجتماعی یکسانی دارند، برای داشتن تعاملات بعدی مناسب اند. اگر به نظر کار یا موقعیت اجتماعی بالاتری داشته باشید، مردم به شما احترام می گذارند. آنها به دنبال همراهی و جلب توجه شما هستند، زیرا می دانند که ارتباطات ارزشمند شما ممکن است برای آنها سودمند باشد.

اگرچه با فرد دارای موقعیت کاری یا اجتماعی پایین تر هم مدارا می شود، اما او هرگز به محدوده ی شخصی فرد راه داده نمی شود. اگر برای کسب یک مقام مصاحبه می شوید، می توانید مطابق فرهنگ مشترک یا خلاف آن عمل کنید. این تصمیم بر نتیجه ی کار تاثیر گذار است.

(منبع: زبان بدن به زبان آدمیزاد، الیزابت کونکه)

ادامه ی مقالات زبان بدن را دنبال کنید…