هفت اصل اخلاقی برای مدیران

رعایت اصول اخلاقی بر همگان امری ضروری است و مدیران نیز از این قاعده مستثنی نیستند. در زیر به هفت اصل اخلاقی اشاره کردیم.

شأن زندگی انسانی:

مدیران نباید به طرقی عمل کنند که به طور مستقیم قصد صدمه زدن شخص بی‌گناهی را داشته باشند.

استقلال:

همۀ اشخاص ذاتاً با ارزش‌اند و حق خودرأیی دارند. بهتر است ما به طرقی عمل کنیم که ارزش، شأن و حق انتخاب آزاد هر کسی نشان داده شود. انسان حق دارد به گونه‌ای عمل کند که از ارزش خود و نیازهای مشروع خود دفاع کند. فرد نباید صرفاً از دیگران به عنوان ابزار و وسیله دستیابی به اهداف خود استفاده کند. هرکسی نسبت به آزادی اساسی انسانی، مطابق با آزادی مشابه برای دیگران حق برابر دارد.

صداقت:

حقیقت باید به کسانی که حق دانستن دارند گفته شود. صداقت به عنوان انسجام، حقیقت‌گویی و افتخار نیز شناخته شده است. مدیر باید به گونه‌ای سخن بگوید و عمل کند که بیانگر وضعیت واقعیت باشد. سخن و عمل باید بیانگر حالت واقعی چیزها باشد.

وفاداری:

قول‌ها، قراردادها و تعهدات باید محترم شمرده شود. وفاداری شامل صداقت، عمل به وعده، حفظ اعتماد عمومی، داشتن کیفیت کار عالی، تعهد و محترم شمردن قوانین، قواعد و خط مشی‌های عادلانه می‌گردد.

انصاف:

باید با افراد عادلانه رفتار شود. انسان‌ها حق دارند برخورد عادلانه، بی‌طرفانه و منصفانه ببینند. فرد ملزم است با دیگران منصفانه و عادلانه برخورد کند. عدالت شامل تساوی، بی‌طرفی، برخورد بدون تعصب است. انصاف تحمل تنوع را می‌طلبد. آدم منصف تفاوت‌ها در افراد و ایده‌های آنان را می‌پذیرد.

انسانیت:

انسان باید برای دیگران و خودش خیر داشته باشد. مدیران باید برای سلامتی کارکنان دغدغه داشته باشند. به طور معمول این دغدغه را به صورت دلسوزی، بخشش، مهربانی، خدمت به آنان و اهمیت قائل شدن نشان بدهند.

نفع عمومی:

افراد باید به گونه‌ای سخن بگویند و عمل کنند که به نفع رفاه اکثر مردمان جامعه باشد، ضمن اینکه سعی دارد حقوق افراد حفظ شود.

 مطلب ((ضرورت مدارا در محیط کار)) نیز به مسائلی اشاره می‌کند که عمدتاً جزو اصول اخلاقی هستند.

(منبع: فرهنگ سازمانی دکتر علی رضائیان)