نوشتن عقاید در برابر صحبت کردن درباره آنها
نوشتن عقاید در برابر صحبت کردن درباره آنها
نوشتن باعث تمرکز و یادآوری می شود. «فهرست اهداف» به شما کمک می کند تا به خاطر داشته باشید کوشش می کنید تا چه جور انسانی باشید. این فهرست یک چتر حفاظتی است. روشی منسجم است که یک اصل را به وجود می آورد. این چیدمانها برای زمانی که به سوی جریان زندگی و جهان اطراف میروید طرح اولیه را به شما یادآوری می کند. سپس با این تمرکز با دنیای بیرون روبه رو میشوید. هدف انجام این کارهاست:
به افکارتان آگاهی بدهید، تا در اکنون و اینجا در زمان حال باشد. مقدار غذایتان را کم کرده و کمتر حرف میزنید و بیشتر شنونده هستید.
داشتن مقاصد برنامه ریزی شده احتمال وقوع حوادث ذکر شده را بیشتر خواهد کرد. نوشتن یعنی شما راه زیستن را می خواهید، این خواسته برایتان مرکزیت دارد. قلم شما نباید هر چیزی را که به آن ایمان ندارید رونویسی کند. هم چنان که هر قانونی را می نویسید، درباره اش می اندیشید و تعهد خود را به آن می آزمایید.
بسیاری از مردم ترجیح میدهند که یک چنین فهرستی را یک بار بنویسند یا آن را رونویسی کرده و سپس هر روز آن را بازخوانی کنند. با ایده ی مراجعه کردن به فهرست خود، آن را بلندبلند می خوانند تا از طریق شنیدنش مطلب موردنظر برایشان تداعی شود. این روشی است که برای شخص نمی تواند آن چنان موثر باشد. علت اینکه خیلی از روزها مینویسید این است که نحوه ی ارتباط خودتان را با آن پیدا کنید. همین عمل نوشتن پرسش هایی را شکل می دهد، آیا در زمان حال هستید؟
وقتی که از خواب بیدار میشوید حالت متفاوتی در خود حس می کنید، از دنیای رویا به زمان حال آمده اید و بعضی چیزها در شما به هم ریخته است. گاهی اوقات فهرست برداری کمی طول می کشد به هرحال هر روز آنها را مینویسید اما نمی توانید روی آنها تمرکز کنم. این برای من یک سنجش است که چطور ذهنم را هوشیار نگه دارم و اینکه چطور با خودتان ارتباط برقرار کنید و چطور روز به خصوصی را پایه ریزی کنید. اگر در یک برهه ای نتوانم بعضی چیزها را به خاطر بیاورید احتیاج دارید نگاهی به کاغذ اهداف روزهای قبلتان بیندازید. با این کار می توانید هوشیاری خود را در گوشه ای از کاغذهای اهداف به دست بیاورید. نوشته ها را در طی روز در ذهنتان مرور می کنید و در صورت لزوم تنظیماتی را در آن ایجاد می کنید.
تغذیه ی ذهن درونی
نوشتن این لیست غذای ذهن درونی است. یعنی ذهنی «به جز ذهن خودآگاه». تصور کردن منظره ای با محتوای احساسی به طور واضح در ذهن ترسیم می شود، آن چنان که به نیرومندی یک تجربه ی واقعی است. به مراتب مغز و ضمیر ناخودآگاه آن را درک خواهند کرد.
به وسیله ی تغذیه ی دائمی ذهن ناخودآگاه با این نوشته ها آنچه را که از دنیا طلب می کنیم، کائنات در اختیارمان می گذارند.
منبع: بنویس تا اتفاق بیوفتد ( دکتر هنریت کلاوسر)
سری مقالات بنویس تا اتفاق بیافتد را دنبال کنید
دیدگاهتان را بنویسید