علایم هشدار دهندۀ فرسودگی شغلی

علایم هشدار دهندۀ فرسودگی شغلی

احساسات و هیجان‌های منفی: احساس دلسردی، عصبانیت، نگرانی، ناخشنودی و احیاناً دلواپسی، جزء احساسات و هیجان‌های منفی قلمداد می‌شوند. افرادی که در چرخۀ فرسودگی شغلی گرفتار آمده‌اند، غالباً تجربۀ این نوع احساسات منفی را هر روز بیشتر و بیشتر خواهند داشت و در پایان احساس خستگی و ناتوانی می‌کنند. این افراد معمولاً احساس می‌کنند که سرخورده و عصبی هستند و از جنبه‌های مختلف زندگی خود، احساس نارضایتی می‌نمایند. بدترین حالت هنگامی است که در دام فرسودگی بیفتند و فکر کنند که احساسات خود را از دست داده‌اند. به هر حال، باید دانست همۀ کسانی که گرفتار عارضۀ فرسودگی شغلی شده‌اند، احساسات مشابهی را تجربه نخواهند کرد؛ اما غالباً احساس ترس، گناه و فشار روانی، در همۀ آنان مشترک است.

از دست دادن انگیزه: انگیزه مثل آتش است، وقتی که به آن توجه کنیم و به آن اهمیت بدهیم، تقویت شده و شعله‌ورتر می‌شود؛ ولی بدون تقویت، رنگ می‌بازد. کاهش انگیزه در شغل نیز همانند احساس پوچی و بی‌هدفی، از مشخصات فرسودگی شغلی است. افراد مبتلا به فرسودگی شغلی انگیزه‌های اولیه‌ای را که در بدو ورود به سازمان داشته‌اند، از دست می‌دهند و رفت و آمدشان به محل کار، بدون هدف و از روی اجبار صورت می‌گیرد.

افسردگی: افسردگی و بی‌حوصلگی از بدترین حالت‌هایی است که هرکدام به تنهایی می‌توانند پیامدهای منفی بسیار به همراه داشته باشند. این حالات منفی انسان را به زوال می‌کشند، از اجتماع دور می‌کنند و از انسان فردی منزوی و گوشه‌گیر می‌سازند. فردی که در این مهلکه گیر افتاده است، نه تنها آیندۀ روشنی را در پیش روی خود نمی‌بیند، بلکه گذشتۀ خویش را نیز به فراموشی می‌سپارد و به گذشتۀ خود حسرت می‌خورد. هرچند ممکن است این نوع افسردگی از موقعیت‌های شغلی فرد آغاز نشده و ریشه در سایر موقعیت‌ها داشته باشد؛ اما همۀ جنبه‌های زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

 (منبع: بهداشت روانی در محیط کار تألیف پروفسور محمود ساعتچی)