برای تجربه ی عشق و آرامش، با محبت صحبت کنید
عادتی مثل غیبت کردن، با لحن تند و کنایه دار صحبت کردن، دشنام و سخنان زشت بر زبان آوردن، سخنان منفی در مورد زندگی و مردم دیگر بیان کردن، حرف زشت و غیر محترمانه زیر لب زمزمه کردن و سایر انواع سخن های منفی، از عاداتی به شمار می روند که در ظاهر بی ضرر هستند اما در واقع پیامدهای دراز مدتی به دنبال دارند.
برای لحظه ای این حقیقت را که تند صحبت کردن رفتار با محبتی نیست باور می کنیم و کنار می گذاریم تا پیامدهای دیگر این طرز بیان را بررسی کنیم. مثلا سخن گفتن با لحن منفی یا تند ممکن است برخوردی پست و آزار دهنده تلقی شود.
هیچ کس، به خصوص افراد خانواده، دوست ندارد مورد حملاتی قرار گیرد و همه همیشه در مورد این رفتار احساس بد دارند. وقتی فرد مورد حملات کلامی قرار بگیرد تشویق می شود رفتار تدافعی و تلافی جویانه در پیش بگیرد. بی تردید عشق موجود در خانه با این نوع رفتار کاهش خواهد یافت.
حال ممکن است حملات کلامی در غیاب شخص مورد نظر صورت گیرد. این رفتار نیز نوعی بی احترامی است و به شخص مورد نظر فرصت دفاع از خود را نمی دهد.
مهم ترین مطلب احساس خود شماست. آیا تا به حال احساس خود را هنگام صحبت تند و منفی ارزیابی کرده اید؟ حتما موافق هستید که احساس خوبی ایجاد نمی کند. بیان کلمات تند معمولا احساس استرس و خشونت را در پی دارد و باعث می شود یک نوع بیماری ناخوشایند در قلب شما خانه کند.
هنگامی که لحن منفی دارید، بر تمام جنبه های منفی و عیب های موجود در مردم دنیا و خود دنیا متمرکز می شوید. در این حالت شما تمام موارد مثبتی را که بابت آنها همیشه سپاس گزار هستید فراموش می کنید و بر عیب و نقص ها متمرکز می شوید. خلاصه، هیچ کس در این میان برنده نیست، به خصوص خود شما!
وقتی نوجوان بودم و با خانمی تندی کردم (دقیقا به یاد ندارم چه گفتم)؛ اما او به جای آنکه پاسخم را با عصبانیت و حالت تدافعی بدهد، با لحنی آرام و ملایم گفت: “آیا حالا بعد از این رفتار تند و غیرمحترمانه احساس بهتری داری؟” با وجودی که درسی سخت فراگرفتم، می دانستم حق با اوست. در همانجا و همان لحظه تصمیم گرفتم که دیگر هیچ گاه کلام تند و خشن را بکار نگیرم.
البته اطمینان دارم اوقاتی بوده است که نتوانسته ام تصمیم خود را عملی کنم؛ اما در عین حالا از آن هم زیاد دور نشدم. درک من از تحمل احساس بدی که پس از بیان کلمات تند و خشن به من دست می داد، به طور معمول عامل اجتناب من از تکرار این اشتباه است.
البته ابراز خشونت ها و به زبان آوردن منفی بافی ها انواع مختلف دارد. حدود آن را می توان از نظریه ای ظاهرا ساده تا آسیبی واقعی در نظر گرفت. به هر حال مطابق بررسی های من، اثرات یک منفی بافی ساده یا کنایه آمیز از یک سو و رفتار کاملا بی رحمانه از سوی دیگر، تقریبا مشابه هستند.
بررسی کنید که وقتی خود را در حین ادای جملات تند و خشن غافل گیر می کنید، روز آرام و خوبی خواهید داشت؟ فکر نکنم در بیشتر مواقع بتوانید چنین روزی را تجربه کنید.
بدین ترتیب تند صحبت کردن، حتی به میزان کم، آسایش روز ما را به هم می زند و در نتیجه ناخواسته احساسات منفی و انتقادی و در کنار آن احساس بدگمانی را تجربه می کنیم. برعکس آن هم صادق است. وقتی بیشتر کلمات ما از مهربانی و عشق سرچشمه بگیرند، احساس آرامش و کمال را تجربه می کنیم و آگاه خواهیم بود که سهم خود را در خلق دنیایی مهربان تر به بهترین شکل ادا کرده ایم.
هیچ کس کامل نیست و همه ی ما مطمئنا گاهی اشتباه می کنیم. با وجود این بیشتر ما راه زیادی برای ترقی پیش رو داریم. می خواهم با شما معامله ای کنم. اگر شما سعی کنید تا آنجا که ممکن است با لحن مهربان و پر از عشق صحبت کنید، من هم همین کار را خواهم کرد. اگر تعدادی از مردم این پیام را از صمیم قلب بشنوند، همه ی ما در دنیایی پر محبت تر و صبورتر زندگی خواهیم کرد.
(منبع: از کاه کوه نسازید، دکتر ریچارد کارلسون)
ادامه ی مقالات خانواده ی موفق را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید