فضای بازار جدید
سیرک آفتاب موفق شد زیرا تشخیص داد که برای بردن در آینده، شرکت ها باید دست از رقابت با یکدیگر بردارند. تنها راه، کنار زدن رقابت، و توقف تلاش برای شکست دادن رقیب بود. به عبارت دیگر تنها راه پیروز در رقابت توقف تلاش برای پیروزی در رقابت بود.
برای درک موفقیتی که سیرک آفتاب به دست آورد، فضای بازاری را تصور کنید که از دو نوع اقیانوس تشکیل شده است: اقیانوس های سرخ و اقیانوس های آبی. اقیانوس های سرخ تمامی صنایعی را نشان می دهند که امروز وجود دارند. این بخش را فضای بازار ناشناخته شده می نامیم. اقیانوس های آبی تمامی صنایعی هستند که امروز وجود ندارند. این بخش را فضای بازار ناشناخته می نامیم.
در اقیانوس های سرخ، مرزهای صنعت تعریف شده و پذیرفته اند، و قواعت بازی در رقابت معلومند. در اینجا، شرکت ها تلاش می کنند تا از نظر عملکرد از رقابی خود پیشی گرفته و سهم بیشتری از بازارِ تقاضای موجود را به خود اختصاص دهند. هنگامی که فضای بازار شلوغ می شود، مقادیر پیش بینیِ سودآوری و رشد کاهش می یابند. در این حالت، محصول به کالا تبدیل می شودو رقابت خونین بین شرکت ها، اقیانوس سرخ را خونین می سازد.
اما در طرف مقابل، اقیانوس های آبی در فاصله زیادی از مرزهای صنایع ایجاد می شوند، اغلب آنها از درون اقیانوس های سرخ و با توسعه مرزهای صنایع موجود ایجاد می شوند، مانند آنچه سیرک آفتاب انجام داد.
در اقیانوس های آبی، رقابت بی معنا است، زیرا قواعد بازی هنوز تعریف نشده اند.
برای شنای موفق در اقیانوس سرخ، همواره لازم است رقبا را پشت سر بگذاریم. اقیانوس های سرخ اهمیت دارند و همواره از واقعیت های زندگی تجاری به حساب می آیند. اما وقتی در بیشتر صنایع، عرضه بیشتر از تقاضا است، رقابت برای سهمی از بازارهای در حال انقباض ، برای حفظ سطح بالای از عملکرد، گرچه لازم است اما کافی نخواهد بود.
شرکت ها به چیزی فراتر از رقابت نیاز دارند. برای رسیدن به سود جدید و فرصت های رشد، باید اقیانوس های آبی خلق کرد.
متاسفانه، اقیانوس های آبی تا حد زیادی ناشناخته اند. بیشتر فعالتی های استراتژیک در بیست و پنج سال گذشته روی استراتژی های رقابتی اقیانوس سرخ متمرکز بوده است.نتیجه این روند، رسیدن به درک نسبتا خوبی از چگونگی رقابت ماهرانه در آبهای سرخ بوده است. رقابت بر اساس تحلیل زیربنای ساختار اقتصادی صنایع موجود، انتخابِ جایگاه استراتژیک در طیف کم هزینه یا تمایز یا جایگاه مبتنی بر تمرکز و در نهایت رسیدن به محک زنیِ رقابت.
البته درباره ی اقیانوس های آبی هم هنوز بحث هایی مطرح هستند. با این حال راهنماهای مختصری درباره چگونگی خلق اقیانوس های آبی داریم. بدون چهارچوب های تحلیلیِ خلقِ اقیانوس های ظابی و بدون اصولی برای مدیریتِ موثرِ ریسک، خلق اقیانوس های آبی بصورت تفکراتی آرزومندانه باقی می مانند. آرزوهایی که مدیران آنها را پرخطرتر از آن می بینند که بخواهند به دنبال آنها بروند
سری مقالات استراتژی اقیانوس آبی را دنبال کنید
دیدگاهتان را بنویسید