بهانه بی بهانه : ارتباط انضباط و بچه ها
” نظم و پیروی از قانون نه در اثر اجبار بلکه به عنوان عادات ذهنی فردی که به صورت خودجوش به سمت فعالیت های مطلوب می رود نه فعالیت های نامطلوب، وجود دارد. ” برتراند راسل
شما می توانید از طریق سنجش پیامدهای احتمالی انجام دادن یا انجام ندادن یک کار، ارزش و اهمیت آن را حساب کنید. چیزی که مهم باشد چیزی است که پیامدهای بالقوه مهمی دارد. مثل پریدن جلو اتوموبیلی که سرعت زیادی دارد. بچه به دنیا آوردن پیامدهایی دارد که می تواند هشتاد (میانگین امید به زندگی انسان در دنیای مدرن) سال یا بیشتر در زندگی نوه ها و نبیره هایتان ادامه داشته باشد. به همین دلیل است که پدر یا مادر شدن یکی از مهم ترین کارهایی است که امکان دارد انجام بدهید.
شما به عنوان یک فرد بزرگسال امروزه هنوز هم تحت تاثیر مسائلی قرار می گیرید که پدربزرگ ها و مادر بزرگ هایتان در قبال یا برای پدر و مادرتان انجام دادند یا انجام ندادند. نحوه رفتار شما با فرزندان تان شدیدا تحت تاثیر نحوه رفتاری است که والدین تان با شما داشته اند. این کار پیامدهایی دارد که از نسلی به نسل دیگر می رسد. و روی شادی و سلامتی افراد در زندگی تاثیر بسیار زیادی دارد.
بزرگترین مسئولیت شما
وقتی بچه داشته باشید برای به اجرا در آوردن تعهدات و مسئولیت هایتان برخورداری از سطح بالایی از انضباط فردی، ضروری است. روزی که اولین فرزندتان به دنیا بیاید به مدت حداقل بیست سال تعهد پیدا می کنید تا هر کاری که ممکن است انجام بدهید که فرزندتان را شاد، سالم و دارای اعتماد به نفس بار بیاورید. در هر مرحله ای از زندگی فرزندتان حرف ها، عمل ها، عمل نکردن ها و رفتارهایتان به کودکتان شکل می دهند و روی او تاثیر می گذارند و مشخص می کنند که او در بزرگسالی چه وضعیتی پیدا خواهد کرد. بزرگترین نیازی که بچه دارد جریان مداومی از عشق و پذیرش بی قید و شرط از سوی والدین است. بچه ها تقریبا به همان اندازه که به اکسیژن نیاز دارند به عشق هم نیاز دارند. میزان عشقی که یک بچه دریافت می کند على الخصوص در سنین رشد عامل مهم تعیین کننده میزان شادی و سلامتی او در سنین بزرگسالی است.
بچه ها «عشق» را چطور هجی می کنند
یک بچه چطور «عشق» را هجی می کند؟ ” زمان ”
بچه ها از طریق اندازه گیری زمانی که مهم ترین افراد زندگی شان در دوران کودکی با آنها وقت می گذرانند می فهمند که چقدر ارزشمند و مهم هستند و از همین طریق نیز عزت نفس پیدا می کنند و می توانند از توانایی های فیزیکی و ذهنی خود بیشترین استفاده را ببرند. هیچ جایگزینی برای زمان وجود ندارد و وقتی زمان را از دست بدهید نمی توانید زمان از دست رفته را جبران کنید. شاید بزرگترین حسرتی که والدین می خورند این باشد که در زمان کودکی فرزندان شان به اندازه کافی با آنها وقت نگذرانده اند. وقتی پدر یا مادر می شوید باید خودتان را موظف کنید و زندگی تان را طوری سازماندهی کنید که بتوانید وقت زیادی را در زمان رشد فرزندتان با او بگذرانید. شما باید خود را موظف کنید تا فعالیت هایی را که باعث می شوند شما نتوانید یک پدر یا مادر خوب شوید کاهش بدهید یا حذف کنید.
یک پیام بیدارباش
چند سال پیش یکی از دوستان خوبم ازدواج کرد. او عاشق بازی گلف بود. و به طور مرتب هفته ای پنج بار گلف بازی می کرد. و گاهی اوقات زمستان ها با هواپیما به جنوب کشور می رفت تا وقتی زمین های گلف شهر خودش پوشیده از برف بودند در تعطیلات در جنوب گلف بازی کند. او و همسرش طی چهار سال زندگی زناشویی خود صاحب چهار فرزند شدند. با این حال او سعی می کرد هفته ای چند بار گلف بازی کند. و هم در آخر هفته ها بازی می کرد و هم از محل کار مرخصی می گرفت تا بتواند گلف بازی کند.
بالاخره همسرش با او دعوا کرد و گفت که به اندازه کافی با بچه هایش وقت نمی گذراند. و اینکه گلف بازی کردن های او بیش از حد وقت می گیرد و بهتر است این وقت را در خانه و با همسر و بچه هایش بگذراند. على الخصوص در طول آسیب پذیرترین و حساس ترین سنین عمر بچه ها. دوستم ناگهان متوجه شد که زندگی اش تغییر کرده است. کارهایی که می توانست در دوران مجردی انجام بدهد دیگر در زمانی که بچه دار شده بود امکان پذیر نبود. او که فوق العاده مسئولیت پذیر و منضبط بود دفعات بازی خود را به یک بار در هفته کاهش داد و انرژی و وقت خود را صرف خانواده اش کرد. بعدها این دوستم به من گفت که این کارش در زندگی زناشویی و روابطش با بچه هایش تفاوت فوق العاده ای ایجاد کرد.
تنظیم اولویت های جدید
وقتی ازدواج می کنید زندگی تان دچار تغییر بزرگی می شود. شیوه زندگی تان تغییر می کند. و بسیاری از فعالیت های معمول تان اهمیت و ضرورت خود را از دست می دهند. وقتی اولین فرزندتان به دنیا می آید زندگی تان مجددا تغییر می کند. اغلب احساسی به شما دست می دهد که گویی اولین مرحله از زندگی تان یعنی جوانی تان کاهش پیدا کرده است. و دیگر در یک مسیر متفاوت در زندگی قرار گرفته اید.
در واقع عجیب نیست اگر زوج ها پس از تولد اولین فرزندشان زندگی شان را تغییر بدهند. آنها بسیاری از فعالیتهای اجتماعی قبلی خود را کاهش داده یا حذف می کنند. دیگر با دوستان خود غذا نمی خورند. و دیگر آخر هفته ها برای گردش بیرون نمی روند. آنها زندگی متفاوتی را برای خود می سازند که حول محور خانه و فرزندان شان شکل می گیرد. و بچه ها به نقطه تمرکز وقت و توجه شان و موضوع اولیه گفتگوهایشان تبدیل می شوند. والدین مسئول با مسئله تربیت بچه ها به عنوان مهم ترین بخش زندگی شان برخورد می کنند. آنها وقت و فعالیت هایشان را طوری برنامه ریزی و سازماندهی می کنند که بتوانند مسئولیت خود را در یک سطح بالاتر به اجرا در بیاورند.
منبع: (بهانه بی بهانه، اثر برایان تریسی)
ادامه ی مقالات بهانه بی بهانه را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید