بهانه بی بهانه : رویای رهبران
بهانه بی بهانه : رویای رهبران
اولین ویژگی رهبران بر اساس تحقیقی که توسط جیمز مک فرسون روی سه هزار و سیصد رهبر صورت گرفت، داشتن رویا است. آنها می توانند به آینده فکر کنند و از اینکه می خواهند سازمان شان را به کجا برسانند تصویر روشنی ایجاد کنند. آنها این توانایی را دارند که رویای خود را با دیگران در میان بگذارند و از دیگران برای تبدیل رویایشان به واقعیت تعهد بگیرند. وقتی شما مسئولیت نتایج را می پذیرید به یک رهبر تبدیل می شوید. وقتی شروع می کنید به فکر کردن، عمل کردن و رفتار کردن مانند یک رهبر، به یک رهبر تبدیل می شوید.
وقتی برای خودتان، شرکت تان، زندگی تان و حوزه مسئولیت تان رویایی خلق می کنید به یک رهبر تبدیل می شوید. صدها کتاب درباره رهبری و اهمیت رویا داشتن نوشته شده اند. اما همه آنها را می توان به یک اصل ساده خلاصه کرد. یک رهبر، ارتشی رویایی برای پیروزی دارد که هرگز از مسیر آن منحرف نمی شود. یک رهبر، تجاری رویایی برای موفقیت بر اساس عملکرد دارد که نسبت به آن تعهد کامل دارد.
رهبران پیشگام و پرچم دار هستند
رهبر هر سازمان معیارهای یک سازمان را تعیین می کند. امکان ندارد که در یک سازمان کسی رویایی روشن تر از رویای رهبر آن سازمان داشته باشد یا معیاری برای برتری داشته باشد که از معیار رهبر بالاتر باشد. شخصیت و نفوذ رهبر بر همه افرادی که در شرکت، سازمان یا بخش او هستند اثر می گذارد. شما نمی توانید روحیه افرادی را که در یک حوزه تجاری مشغول به کار هستند بالا ببرید. بالا رفتن روحیه از مافوق ها شروع می شود و به زیردست ها می رسد. رفتار رهبر بر رفتار هر کس دیگری اثر گذاشته و روی آن نفوذ دارد. اگر رهبر، مثبت، مطمئن و خوش بین باشد همه افراد سازمان تحت تاثیر این رفتار قرار خواهند گرفت و مثبت تر، مطمئن تر و خوش بین تر خواهند شد.
مانند یک رهبر رفتار کنید
وقتی شما به یک رهبر تبدیل شوید باید خود را موظف کنید که مثل رهبران باشید. باید مانند یک رهبر راه بروید، حرف بزنید و عمل کنید. شما به یک فرد متفاوت با مسئولیت های متفاوتی تبدیل می شوید. وقتی برای رسیدن به اوج تلاش می کنید عضوی از گروه کارمندان با گروه فروش هستید. وقتی مدیر می شوید عضوی از بخش مدیریت هستید. این یعنی وقتی عضوی از گروه کارمندان هستید جهت گیری شما به سمت بالا و اطراف است اما وقتی رهبر می شوید جهت گیری شما به سمت پایین و به سوی همه افرادی است که مسئولیت شان را بر عهده دارید.
شاید مهم ترین رفتار یک رهبر این است که خود را موظف کند تا یک الگو باشد. تصور کنید همه در حال تماشای شما و الگوبرداری از رفتار و گفتارتان هستند. وقتی به یک رهبر تبدیل شوید دیگر از این نعمت برخوردار نخواهید شد که هر طور دلتان می خواهد حرف بزنید و رفتار کنید. از لحظه ای که به مقام رهبری ارتقاء پیدا می کنید مسئولیت پیدا می کنید که حرف ها و رفتارتان را طوری تحت کنترل درآورید که بهترین نتایج را برای سازمان شما و افراد دیگر داشته باشد.
منبع: (بهانه بی بهانه، اثر برایان تریسی)
ادامه ی مقالات بهانه بی بهانه را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید