کارمندان بدقلق: نگرانی ناشی از بازنگری عملکرد
کارمندان بدقلق: نگرانی ناشی از بازنگری عملکرد
جدا از اسکیت بازهای نمایش المپیک و هنرپیشه های نامزد جایزه ی اسکار، افراد اندکی بی صبرانه در انتظار این هستند که عملکرد شغلی شان در کانون توجه قرار گیرد و دیگران آن را مورد قضاوت قرار دهند. بسیاری از مدیرانی که مسئول نوشتن ارزیابی ها هستند، این فرایند را وظیفه ای ناخوشایند می دانند, وظیفه ای که آمیخته با احتمال ناکامی در برقراری ارتباط روشن و سو تفاهم است.
کلی رابرتسون، معاون فروش در شرکت آرت مرچندایزینگ، می گوید: “هیچ چیز مثل یک ارزیابی بد انجام شده نیست، که باعث دلخوری و رنجش کارمند می شود.”
اکثر افراد از اینکه مورد قضاوت قرار بگیرند، خشنود نیستند و بنابراین تمایل دارند، وقتی مجبور می شوند ارزیابی خود را از یک همکار به صورت کتبی ارائه کنند، احتیاط زیادی به خرج دهند. آنچه آنها متوجه نیستند این است زیاده روی در دیپلماسی می تواند عملا پیامدهایی به دنبال داشته باشد، که به اندازه ی پیامدهای ناشی از یک رویکرد بیش از حد خشن، مخرب هستند.
با هدر دادن فرصت انتقاد مفید و سازنده، آنها هم خود و هم کارمندانی را که مشغول ارزیابی کردنشان هستند، از مزایای انتقاد سازنده محروم می کنند.
البته، بخش بغرنج مساله در تسلط یافتن بر سبُک سنگین کردن ظریفی نهفته است که برای جمع بندی یک ارزیابی مفید و سازنده، از جهت اینکه به قدر کافی مورد توجه قرار گیرد و تاثیر گذار باشد، ضروری است.
اگر به انتقاد منطقی و موجه توجهی نشود، هیچ هدفی را برآورده نمی سازد. برای اطمینان از اینکه پیام شما روشن و واضح باشد، باید چشم اندازی بوجود آورید که محکم و در عین حال انعطاف پذیر، انتقادی و در عین حال دلگرم کننده، صادقانه و در عین حال مودبانه، شخصی و در عین حال حرفه ای باشد.
اگرچه شاید این مساله برای بسیاری از مدیران شبیه ماموریتی تقریبا غیر ممکن به نظر برسد، اما چالش آن به اندازه ای که تصور می کنید لاینحل نیست.
(منبع: چگونه با کارمندان بد قلق رفتار کنیم، آر.برایتون باون و همکاران)
ادامه ی مقالات “کارمند بدقلق” را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید