شدت بخشیدن به پیام از طریق زبان بدن
در زبان بدن لمس کردن حرکت قدرتمندی به شما می آید و بسته به شیوه ی انجام آن می تواند نشان دهنده ی عشق، عصبانیت یا نفرت باشد.
فرض کنید در حال بگو مگو با کسی هستید. تنش و کشمکش میان شما بالا می گیرد، حرف های ظالمانه ای به زبان آورده می شود و قبل از آنکه متوجه شوید یک سیلی روی صورت تان می نشیند. این نمونه ی اغراق شده ای از شدت بخشیدن به یک پیام منفی است. این حرکت گفته شده ها را تشدید می کند و علامت جسمی عصبانیت و انزجار و میل به زدن است.
تصور کنید دختر کوچک تان زمین می خورد و سر زانویش زخم می شود. در حالیکه گریه می کند او را در آغوش می گیرید و پای زخمی اش را نوازش می کنید تا او را تسکین دهید. در اینجا لمس کردن حرکتی آرامش بخش است که به منظور دلگرمی و تسلی دادن انجام می شود.
در هر دو مورد، لمس کردن، به پیام شدت می بخشد. نوع لمس تعیین کننده ی پیامی است که آن را تقویت می کند.
فروشنده ها و بازاری ها و تبلیغ گران ِ زرنگ و دانا از اهمیت این که محصول شان تا حد ممکن برای هر یک از حس های پنج گانه ی فرد جذاب به نظر برسد، آگاهند؛ و این امر شامل حس لامسه، هنگام خرید هم می شود.
فرد محصول مورد نظر را می بیند و حس بینایی اش تحریک می شود. صدای آن را می شنود ( مثل صدای ترق ترق برشتوک یا غرش یک موتور قوی) و هنگامی که آن را لمس می کند، چه فرش نرمی باشد و چه تکه ی چرم صاف و یکدست، واکنش های غیر کلامی به این پیام که “این محصول همان چیزی است که حس کردنش را دوست دارد.” شدت می بخشد.
اگر در حال نصیحت کردن یا دادن اطلاعات به فردی باشید احتمالا دست یا بازو یا شانه ی او را لمس می کنید تا رابطه ی تان عمیق تر و پیام تان را تقویت کند.
پیش از لمس کردن یک فرد باید با او رابطه برقرار کنید. شما هیچ گاه غریبه ها را لمس نمی کنید، همانطور که نمی خواهید آنها شما را لمس کنند. در یک رابطه بین دو یا چند نفر، شخص غالب یا صاحب نفوذ است که اجازه دارد بقیه را لمس کند.
به افرادی که با مترو یا ترن های شلوغ رفت و آمد می کنند، دقت می کنید. اکثر آنها خود را جمع و جور می کنند تا به کسانیکه در کنارشان نشسته یا ایستاده اند برخورد نکنند.
(منبع: زبان بدن به زبان آدمیزاد، الیزابت کونکه)
ادامه ی مقالات زبان بدن را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید