سنجش عملکرد کارکنان
در ادامه ی مقاله ی گذشته (معیارهای کارایی کارمندان) در انتها زمینه های سنجش عملکرد را نام بردیم، در این مقاله این موارد را به تفصیل بیان می کنیم.
کمیت: بهترین شیوه ی اندازه گیری سطح عملکرد افراد در بسیاری از موارد به میزان کمیت بستگی دارد. بدین وسیله ما می توانیم میزان فروش، مقدار پولی که بدست آمده، تعداد ساعت های صرف شده، تعداد سپرهای رنگ شده یا هر پول دیگری که هزینه یا بدست آمده است را محاسبه کنیم.
کیفیت: این مورد یکی از مهم ترین زمینه هایی است که استانداردها، برای رسیدن به آن وضع می شوند. اندازه گیری عملکرد افراد بر مبنای دیدگاه کیفیت از بررسی دو عامل انجام می گیرد: اشکالات و وضع ظاهر.
در عامل کیفیت، اشکالات می تواند در کنترل اجناس مرجوعی، پرونده سازی اشتباه، بازبینی سلامت اجناس، گلایه های مشتری، اشتباه جوش دادن اجناس و بی توجهی به بخش های دیگر جنس باشد.
عامل وضعیت ظاهری جنس، تنها به اقلام و ظاهر آنها مربوط است و ربطی به عیب و ایرادهای خاص جنس ندارد و در قضاوت، بسیار محسوس به نظر می رسد. این عامل شامل: تمیزی، رفتار شخص در پاسخگویی به تلفن، نحوه ی احوال پرسی پذیرش گر یا مراجعین یا نحوه ی توضیح یک نماینده ی ارائه ی خدمات به یک مشتری ناراضی است.
عامل وقت: اغلب، سومین شیوه ی تقسیم بندی سطوح عملکرد افراد، شامل: وظایفی مانند انجام به موقع ارسالی ها، خروج ها و ورودهای به موقع یا غیبت به موقع از محیط کار است. وقت شناسی همچنین می تواند شامل شیوه های جدید و قابل اجرا باشد. خلاق ترین ایده نیز نیازمند زمان درستی برای ارائه و ظهور است.
هزینه: بیشتر اوقات ما هزینه را به سه عامل در حوزه ی مدیریت ربط می دهیم که عبارتند از: کارکنان، پول و مواد لازم. آیا یک نفر در حالیکه مشغول کنترل سرمایه ای است که صرف کار، وقت مدیر، مواد اولیه و خدمات شرکت می شود، می تواند درست کار خود را انجام دهد.
(منبع: ۱۳ اشتباه مهلک مدیران، رابرت مارویل)
ادامه ی مقالات راهکارهای مدیریتی را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید