زبان بدن :ایستادن به حالت قیچی
زبان بدن :ایستادن به حالت قیچی
پاهایتان را مانند دو تیغه ی قیچی تصور کنید. یک پا را به صورت ضربدری مقابل پای دیگر قرار دهید و زانوهای تان را صاف نگه دارید؛ در این حالت به صورت قیچی ایستاده اید این شکل ایستادن تدافعی است. در این حالت فرد تمام سعی خود را می کند تا بدون استفاده از دستانش، از خود محافظت کند.
در حالت “تیغه ی خم” یک پا روی پای دیگر به حالت ضربدری قرار می گیرد و زانوها خم است. کسی که از این حالت (حالت قیچی و تیغه ی خم) در ایستادن یا نشستن خود استفاده می کند، بی تحرکی خود را نشان می دهد؛ چراکه در این حالت جدا شدن پاها بدون پیچ خوردگی شان ممکن نیست.
پاهای ضربدری خصوصا در حالت ایستاده معنای متفاوتی را می رساند:
نگرش منفی و احساس عدم امنیت: این حالت از قرار دادن پاها یک حالت تدافعی است که معمولا با روی هم انداختن دست ها همراه است. در حالتی که فقط پاهای فرد در این حالت قرار دارد حس ناامنی و تدافعی شخص کمتر از زمانی است که همزمان دست هایش را هم روی هم انداخته باشد.
تعهد و بی حرکتی: یکی دیگر از معنای این حرکت تعهد است. وقتی فرد موقع صحبت پاهایش را ضربدری قرار دهد، به رابطه اش با فرد مقابل متعهد است وقصد حرکت و رفتن ندارد.
تسلیم و فرمانبرداری: این شکل از حرکت هیچگونه نشانی از بی صبری و بی قرار ندارد. پاهای ضربدری نشان از فرمان برداری دارد.
اگر کسی را در این حالت دیدید و دلیل مدل ایستادنش را سردی هوا اعلام کرد؛ به طرز قرار گرفتن دست و پاهایش نگاه کنید. کسی که واقعا احساس سرما می کند، بدنش منقبض است، دستانش را زیر بغلش می زند یا به هر شکلی که گویی خود را بغل کرده است و پاهایش خشک و صاف و اندکی هم فشرده است.
در جمع هایی که افراد همدیگر را نمی شناسند، با فاصه از یکدیگر می ایستند و دست و پاهایشان را به حالت ضربدری قرار می دهند. این حالت تصویری از تسلیم پذیری و مطیع بودن و یا گارد گرفتن نسبت به دیگران را نشان می دهد. افراد با این حالت بدنی به دیگران می فهمانند که نمی خواهند به آنها دسترسی داشته باشند.
(منبع: زبان بدن به زبان آدمیزاد، الیزابت کونکه)
ادامه ی مقالات زبان بدن را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید