زبان بدن : انتخاب صندلی های قدرت (1)

زبان بدن : انتخاب صندلی های قدرت (۱)

بدون هیچ حاشیه ای پیام این قسمت این است: از صندلی هایی که شما را کوچک و دست و پا چلفتی و کم اهمیت جلوه می دهند، دوری کنید. این صندلی ها آنهایی اند که شما را مجبور می کنند رو به بالا نگاه کنید، چانه را بالا ببرید و گردن خود را که اتفاقا یکی از آسیب پذیرترین قسمت های بدن است در معرض دید قرار دهید.

فردی که روی صندلی دیگری صاف و مسلط نشسته است، حتی اگر در صندلی خود به عقب تکیه داده باشد، باز هم در موقعیت بالاتری نسبت به شما قرار دارد و می تواند در راستای بینی اش از بالا به پایین به شما نگاه کند. او می تواند عینکش را پایین بیاورد و از بالای آن به شما که کاملا در خود فرو رفته اید و دستپاچه و معذبید نگاه کند. از این نوع صندلی ها دوری کنید.

• ارتفاع پشت صندلی

هرچه پشت صندلی بلندتر باشد، مقام صاحب آن بالاتر است. فردی که تکیه گاهی از پشت مانند یک چارچوب و سپری محافظ او را احاطه کرده، در مقایسه با کسی که روی چهارپایه نشسته است موقعیت قدرتمندتری دارد. شاهان و ملکه ها، پاپ ها و روسای جمهور، مدیران و اعضای شورای حاکم روی صندلی هایی می نشینند که منعکس کننده ی قدرت و موقعیت آنهاست. هر چه تکیه گاه صندلی بلندتر و ترکیب آن مجلل تر باشد، موقعیت فرد بالاتر است.

در شوی تلویزیونی کارآموز، آقای آلن شوگر روی یک صندلی چرم سیاه با تکیه گاهی بلند نشسته است. پشت صندلی، صورتش را احاطه کرده است و به او قدرت می دهد. کارآموزان آینده که مقابل او می نشینند، تکیه گاه صندلی هایشان کوتاه تر است. بدون بیان حتی یک کلمه واضح است که چه کسی در اتاق صاحب اختیار است.

افراد بلندپایه ترجیح می دهند روی صندلی هایی با تکیه گاه بلند بنشینند.

(منبع: زبان بدن به زبان آدمیزاد، الیزابت کونکه)

ادامه ی مقالات زبان بدن را دنبال کنید…