ریسک‌پذیر بودن و شجاعت در مذاکره
از آنجا که بسیاری از موفقیت‌هایی که یک مذاکره‌کننده می‌تواند در جلسات خود به دست آورد تنها به دلیل ترس از شکست از دست می‌روند، می‌بایست یک مذاکره‌کننده دارای خصیصه ریسک‌پذیری باشد. ریسک‌پذیری مذاکره‌کننده به این مفهوم است که وی با سنجیدن موقعیت‌ها، فرصت‌ها و تهدیدات فعالیت خود را آغاز کند و از شکست نهراسد. البته منظور از اینکه بیان می‌شود مذاکره‌کننده می‌بایست ریسک‌پذیر باشد، این نیست که وی می‌بایست دل به دریا بزند و به انجام کارهای برنامه‌ریزی نشده بپردازد، بلکه به این مفهوم است که وی می‌بایست با سنجیدن موقعیت‌ها و جوانب مختلف آن وارد عمل شود و از شکست نهراسد.
شجاعت
مذاکره کردن کار آسانی نیست. صرف نظر از اینکه طرف مذاکره را مورد هدف قرار داده‌اید یا به ارائه راه‌حل‌های منصفانه توجه دارید، مذاکره به منظور به دست آوردن آنچه خواهان آن هستید به هوش و دل و جرئت نیاز دارد.
می‌بایست برای آنچه می‌خواهید و مؤثرترین راه به دست آوردن آن بیندیشید و همچنین می‌بایست شجاعت آن را داشته باشید تا طرح‌های خود را عملی سازید.
در بعضی مواقع، تنها مطرح نمودن یک پرسش شجاعت می‌خواهد. به اکثر ما در دوران کودکی آموزش داده‌اند که به جای خواستن هر چیزی صبر کنیم تا آن را به ما تعارف کنند. شاید این روش در آن مقطع پاسخ می‌داد اما بر سر میز مذاکره چنین روشی پاسخ نمی‌دهد؛ به این مفهوم که یک مذاکره‌کننده می‌بایست با قاطعیت و شجاعت و اراده به سمت چیزی که می‌خواهد برود و تلاش کند تا آن را بدست آورد. به عنوان مثال، حتی داشتن خصیصه‌ای نظیر صداقت، شجاعت می‌خواهد. گفتن جملاتی نظیر “من می‌خواهم منصفانه رفتار کنم، شما چطور؟” شجاعت می‌خواهد. زیرا شما با پیش گرفتن این روش طرف مقابل خود را به چالش می‌کشید که در سطح شما و به روش خود شما با شما رفتار کند و در حقیقت به خواسته، انگیزه و اهداف شما نیز توجه نماید. از آنجا که بسیاری از مذاکره‌کنندگان به رک‌گویی عادت ندارند، احتمالاً شما با واکنش‌های عجیبی روبه‌رو می‌شوید.
(منبع: شایستگی‌های یک مذاکره‌کننده موفق تألیف دکتر مسعود حیدری، لیلا جراحی)
دیدگاهتان را بنویسید