دنیای بیرونی ما بازتابی از دنیای درونی ماست!

دنیای بیرونی ما بازتابی از دنیای درونی ماست!

این اصل فلسفی در طول زندگی بارها من را یاری کرده است. به شما نیز کمک می کند تا هنگامی که زندگی ناآرام و خارج از کنترل به نظر می رسد، مجدد دیدگاهی واقع بینانه داشته باشید. انجام این امر ناشی از این درک است که دنیای بیرونی (محیط، سطح سر و صدا، واکنش های آرام یا هرج و مرج در زندگی شما) اغلب بازتابی از دنیای درونی شما و آرامش و متانتی (یا فقدان آن) است که در ذهن خود تجربه می کنید.

بسیاری از مردم در برابر این اصل مقاومت شدید می کنند، چون می تواند قدری تحقیر کننده باشد.چه کسی می خواهد باور کند که همه یا قسمتی از یک زندگی ناآرام ناشی از ذهن و تفکرات ذهنی است؟ البته پذیرفتن این باور آسان تر است که زندگی به دلیل پیشامدها، جدول برنامه ها و مسئولیت ها ناآرام است.

اگر تواضع لازم برای اقرار به حقیقت این پیام را دارید، تا اندازه ای می تواند مفید باشد، زیرا کنترل کمی بر محیط خارجی و توانایی اندکی برای تغییر کامل خود دارید.

یکی از کتاب های مورد علاقه ی من کتابی تحت عنوان “جایی هستید که به آنجا می روید” اثر جون کابات زیر است. لحظه ای به نفس این عنوان بیندیشید. نظر او چنین است که اگر عصبی، عجول و نامنظم باشید احتمالا در خانه راهی برای خلق مجدد موارد مشابه این واقعیت پیدا می کنید.

مثلا آیا تا به حال کسی را دیده اید که همیشه دیر می کند؟ آیا اگر ده دقیقه وقت بیشتر به او بدهید، تاثیری خواهد داشت؟ نه، هیچ تاثیری ندارد. دلیل این امر ساده است، آن عادتی که گرایش به دیر کردن را ایجاد کرده است ساعت یا ساعتی از روز یا حتی تعداد کارهایی نیست که آن روز انجام می شود، بلکه یک عادت درونی، تمایل به صبر کردن تا آخرین دقایق ممکن قبل از حرکت به سوی محل قرار است.

شما می توانید عوامل خارجی را تغییر دهید، اما او همیشه راهی برای دیر کردن پیدا می کند. او همیشه قطاری از بهانه ها و عذرها را خواهد داشت؛ اما حقیقت پابرجاست، او دیر خواهد کرد. این عادت مانند سایر عادت ها، از درون فرد سرچشمه می گیرد و در زندگی او منعکس می شود.

مفیدترین بخش این اطلاعات مربوط به این سوال است که “آیا ابتدا ذهن آرام مهم است یا زندگی آرام؟” اگر درباره ی نام کتاب کابات زین فکر کنید، با وجود دشواری پذیرش، پاسخ واضح است: “یک ذهن آرام مقدم بر زندگی آرام است.” به عبارت دیگر، اگر زندگی شما سخت به نظر می رسد، بهترین نقطه برای شروع، اصلاح ذهن خودتان است.

شاید احتیاج به اختصاص وقت بیشتری برای خودتان داشته باشید . شاید نیاز دارید وقت کمتری را صرف تماشای تلویزیون کنید و وقت خود را بیشتر صرف مطالعه ی کتب مفیدتر کنید. شاید یادگیری تمرکز یا صرف وقت برای دعا مفید باشد. شاید احتیاج کمتری به خواب دارید یا حتی باید زودتر بیدار شوید که فرصتی برای تنهایی خود داشته باشید.

هر فردی دستور کاری متفاوت دارد، زیرا نیازها متفاوت هستند. به طور معمول فقط دانستن این امر که ریشه ی مشکلات درون ما قرار دارند نه در پیشامدهای زندگی، به خودی خود مفید است، زیرا تقصیر را متوجه جهت مناسب (یعنی به درون هر یک از ما) می کند.

دفعه ی بعد که احساس آشفتگی و درماندگی کردید، قدری آهسته تر پیش بروید تا نگاهی به درون خود بیندازید. مطمئنا موافق خواهید بود که دنیای بیرونی شما بازتابی از دنیای درونی تان است. با بذل توجه ساده به این رابطه، ممکن است خیلی خوب بدانید برای حل مشکل چه راه هایی وجود دارد.

(منبع: از کاه کوه نسازید، دکتر ریچارد کارلسون)

ادامه ی مقالات خانواده ی موفق را دنبال کنید…