تصمیم های مرکب در رابطه با پیش نویس زندگی
تصمیم های مرکب در رابطه با پیش نویس زندگی
ما قبلا توضیح داده ایم که بازدارنده های والدین نمی توانند کودک را وادار سازند که پیش نویس خود را به شکلی خاص بنویسد. این کودک است که تصمیم می گیرد با این بازدارنده ها چکار کند. کودکی ممکن است بازدارنده ها را به همان شکل خودشان بپذیرد. کودک دیگری ممکن است آنها را با زیرکی تغییر دهد تا فشار آنها را کم کند و کودکی هم ممکن است کاملا از قبول بازدارنده ها خودداری کند.
به عنوان مثال، پسر بچه ای را در نظر بگیرد که بازدارنده «وجود نداشته باش» را از مادرش دریافت می کند. او شاید کاملا تمام فشار این بازدارنده را قبول کند و در کودکی با دوران بزرگسالی دست به خودکشی بزند. خودکشی او ممکن است خیلی آشکار باشد و یا شکل یک حادثه و تصادفی را داشته باشد، مثلا در هنگام مستی با سرعت زیاد رانندگی کند.
امکان دیگری که وجود دارد این است که کودک یک تصمیم اولیه سحر آمیز بگیرد تا فشار «وجود نداشته باش» را به دیگران انتقال دهد، یعنی به جای کشتن خودش شخص دیگری را بکشد. این وضعیت در یک پیش نویس از نوع شدید و درجه سه رخ میدهد که پیامد آن دیگرکشی به جای خودکشی است.
افزون بر اینها، باور جادویی می تواند این شکل را نیز داشته باشد: «اگر من بتوانم به عنوان یک فرد نامتعادل زندگی کنم، شاید دیگر مجبور نباشم بمیرم.» در این صورت پیش نویس، پیامد افراطی دیوانه شدن را خواهد داشت.
نقطه مقابل این تصمیمات اسف بار، کودکی است که تشخیص میدهد: «این پیام مشکل مادرم است، مشکل من نیست و بازدارنده وجود نداشته باش» را کلا طرد می کند. بچه هایی که چنین می کنند، از نظر گولدینگز … ممکن است روانپزشکان یا کشیشهای کوچکی بشوند که خانواده خود را بررسی می کنند و تلاش می کنند آنرا بهبود بخشند، آنها با تشخیص این مسئله که خودشان نقشی در این آسیب روانی نداشته اند، زندگی خود را نجات می دهند. بسیاری از این روانپزشکان و کشیشهای کوچک در بزرگسالی روانپزشکان و کشیشهای بزرگ و برجسته ای هم میشوند.
کودک همیشه این اختیار را دارد که هر بازدارنده را به گونه ای تغییر دهد که به جای پیامدهای منفی، پیامدهای مثبت به دست آورد، به عنوان مثال: پسر کوچولویی که این پیام بازدارنده را دریافت می کند «این جنسیت را نداشته باش» ممکن است در بزرگسالی مردی شود با خصوصیات مثبت و پربار که از نظر عموم این خصوصیات زنانه محسوب می شوند مانند حساس بودن، جاذبه جسمی داشتن و پذیرای احساسات بودن.
راه دیگری که برای پرهیز از فشار بازدارنده ها وجود دارد این است که تصمیمهای مرکب بگیریم. این بدان معناست که کودک از قوه ابتکار «پروفسور کوچولو» بهره می گیرد و پیامهای مختلف پیش نویسی را با هم ترکیب می کند، با این هدف که زنده بماند و نیازهای خود را به بهترین شکل ممکن برآورده سازد. در تجزیه و تحلیل پیش نویس این تصمیمهای مرکب اغلب آشکار می شوند و در درک چگونگی کارکرد پیش نویس زندگی بسیار اهمیت دارند.
تجربیات عملی نشان می دهد که وجود نداشته باش، پیامی است که بیش از همه با آن مقابله می شود و ما این پیام را در بیشتر مثالهای خود به کار می بریم.
منبع: (تحلیل رفتار متقابل، یان استورات/ون جونز)
ادامه ی مقالات تحلیل رفتار متقابل را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید