افراد را صادقانه تحسین کنید.
کلید این قانون “صداقت” است. نباید از تعابیر حاکی از چرب زبانی، تصنع و ریاکاری استفاده کنید. تعاریف شما باید واقعی، صادق، بی تزویر و پر معنی باشد. اینکه بتوانید در تحسین دیگران مهارت داشته باشید نیاز به شگردهای خاص دارد.
اگر در حین ستایش و تحسین افراد، خوشرو و مودب برخورد کنید. آنها شما را بسیار مهربان و دوست داشتنی تصور می کنند و درباره ی شما می اندیشند که نیروی بسیار کارآمدی هستید که در آینده ی تیم، نقش مثبتی خواهد داشت. بهترین راه اعمال این قانون این است که زیاد باریک بین نباشید. همه ی آنچه که می باید انجام دهید این است: “من واقعا مدل کوتاهی موهایت را می پسندم.” بعد درباره ی آنچه مورد تمجید قرار دادید، سوالی می پرسید: “موهای خود را کجا کوتاه کرده ای؟”
“باید اقرار کنم از گزارشت خوشم آمد، نظر هیئت مدیره چیست؟”
از کاربرد اصطلاحات مبالغه آمیز خودداری کنید. شما “عاشق” کت جدید او نیستید، بلکه از آن کت خوشتان آمده یا آن را دوست دارید. اگر چیزی را دوست دارید در گفتن آن آزاد باشید. می توانید دوست داشتن خود را با به کارگیری این جملات ابراز کنید:
- من واقعا دوست دارم…
- دوست دارم…
- نمی تونم بگم تا چه حد دوست دارم…
البته همیشه هم لزومی ندارد که با “دوست دارم” گفته ی خود را مطرح کنیم. مثلا می توانیم از این جملات استفاده کنیم:
- تحت تاثیر قرار گرفتم از…
- فکر می کنم در … خیلی خوب عمل کردی.
- روش تو در … واقعا خوب بود.
مراقب باشید در هنگام تعریف و تمجید به دلبری و عشوه گری افراد متهم نشوید، کاملا رسمی و در ارتباط با کار برخورد کنید. البته اطمینان دارم که به تکرار این تذکرات نیازی ندارید.
(منبع: قانون موفقیت در بازار کار، ریچارد تمپلر)
ادامه ی مقالات موفقیت در بازار کار را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید