چهارچوب داوری و حالات نفسانی
چهارچوب داوری و حالات نفسانی
به منظور فهم بهتر چهارچوب داوری، خانواده شیف خاطرنشان کرد که چهارچوب داوری را می توان مانند «پوسته ای که حالات نفسان احاطه می کند و آنها را به هم وصل کرده است» تصور نمود. همانطور که من جهان را براساس چهارچوب داوری ویژه خودم در می یابم، واکنشهای خاصی از حالات نفسانی را در پاسخ به برداشت خود از جهان نشان می دهم. به این ترتیب است که چهارچوب داوری «حالات نفسانی مختلف را انسجام می بخشد.»
زمانی که من و شما داخل اتاق را نگاه کردیم(شرح در مطلب قبلی چهارچوب داوری)، من به حالت نفسانی بالغ خود رفتم و در مورد شکلها، اندازه ها و رنگهایی که در وضعیت این زمانی این مکانی میدیدم اظهار نظر کردم. ولی شما به حالت نفسانی «کودک» خود رفتید و خاطرات شیرینی را که از فضای خانوادگی مانند این در دوران کودکی خود داشتید بازنوازی کردید. با این تغییر دادن حالات نفسانی از درون، ما در بیرون از حالات نفسانی ای که برگزیدیم با یکدیگر رابطه متقابل برقرار کردیم.
چهارچوب داوری ما الگوهایی برایمان فراهم می آورد که در آن واکنشهای حالات نفسانی خود را به منظور بیان کل شخصیت خود هماهنگ می سازیم.
نقش حالت نفسانی «والد»
حالت نفسانی «والد» نقش بسیار مهمی را در شکل گیری چهارچوب داوری ایفا می کند، زیرا چهارچوب داوری ما شامل تعریفهایی از دنیا، خود و دیگران می شود و ما این تعریفها و تعبیرات را در ابتدا از والدین و عناصر والدی آموخته ایم. با توجه به اینکه در چه سنی آنها را دریافت کرده باشیم. آنها در محتوای حالت نفسانی «والد» ما و یا والد درون «کودک» ما بایگانی شده اند.
هر یک از ما دسته ای از تعریفهای «والدی» شخصی برای خود داریم که چه چیزی خوب، بد، اشتباه، درست، ترسناک، آسان، مشکل، کثیف، تمیز، روا، ناروا و… است. دیدگاه ما از خود، دیگران و دنیا براساس این تعریفها قرار دارد و ما واکنشهای خود را به موقعیتهای مختلف به همین ترتیب انتخاب می کنیم.
منبع: (تحلیل رفتار متقابل، یان استورات/ون جونز)
ادامه ی مقالات تحلیل رفتار متقابل را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید