سوق دهندگان : قوی باش و عجله کن
سوق دهندگان : قوی باش و عجله کن
- قوی باش
کلمات: شخصی که در وضعیت قوی باش به سر می برد اغلب از کلماتی استفاده می کند که بیانگر این هستند: «من مسؤول احساسها و اعمال خودم نیستم بلکه عواملی در بیرون از من مسؤول هستند.»
«تو مرا عصبانی میکنی.» «این کتاب حوصله مرا سر می برد.» «این فکر که… مرا تکان می دهد.» «رفتار او مرا وادار کرد که با او دربیفتم.» «محیط داخل شهری خشونت به همراه می آورد.»
اغلب هم وقتی در مورد خودش صحبت می کند از کلماتی فاصله برانگیز استفاده می کند. مانند ما، تو، آدم، این، آن، مردم.
«آدم احساس خوبی می کند.» (به معنای «من احساس خوبی میکنم.»)
«تو مجبوری احساسهایت را برای خودت نگهداری» (به معنای «من مجبورم»)
«موقعیتهایی نظیر این فشارزا هستند» (به معنای من زیر فشار هستم).
لحن صدا: صاف و یکنواخت و معمولا پایین و آهسته.
ژستها و حرکات بدنی: وضعیت قوی باش با نداشتن ژست و حالت خاصی مشخص می شود.
حالات بدنی: معمولا بدن در وضعیت بسته قرار دارد. یعنی بازوها به بدن چسبیده یا به حالت دست به سینه قرار دارند. پاها روی هم می گیرند و یا به حالتی قرار می گیرند که قوزک یک پا روی زانو دیگر قرار میگیرد.کل بدن حالت بی حرکتی را دارد.
حالات چهره: صورت بی حالت و بی حرکت است.
- عجله کن
کلمات: عجله کن، زود باش، راه بیفت، بگذار برویم، وقت نداریم که.
لحن صدا: بریده و مقطع و مسلسل وار. گاهی اوقات شخصی که در حالت عجله کن قرار دارد آنقدر کلمات را تند و سریع بیان می کند که آنها را حسابی قاطی میکند.
ژستها و حرکات بدنی: با نوک انگشتان دست و یا با پاها آهسته ضربه زدن، تکان دادن پاها، جنبیدن زیاد در صندلی، دائم به ساعت نگاه کردن.
حالات بدنی: حالت بدنی خاصی وجود ندارد ولی حالت کلی نوعی حرکت و تکان همراه با بیقراری را به همراه دارد.
حالات چهره: تغییرات سریع و مداوم در جهت نگاه کردن.
با یک نشانه نمی توان سوق دهنده ای را تشخیص داد
برای اینکه سوق دهندگان را به درستی تشخیص دهید، لازم است به چندین نشانه آن سوق دهنده که با یکدیگر همزمان هستند توجه کنید فقط به یک نشانه نپردازید. برای مثال: اگر می شنوید که من می گویم «من سعی میکنم که…» شاید نتیجه بگیرید: «آها، او در سوق دهنده سختکوش باش» است. ولی الزاما این طور نیست. اگر به دیگر نشانه های دیگر رفتاری من توجه می کردید، می دیدید که من دهانم کشیده است، به سمت بالا و به سقف نگاه می کنم و با سرانگشتانم در حال شمارش هستم. این دانه ها احتمال بیشتری را فراهم می کند که من در واقع در سوق دهنده کامل باش هستم.
از طرف دیگر، من می توانم کلمات «من سعی می کنم که …» را بیان کنم در حالی که دیگر نشانه های رفتاری من بیانگر این هستند که من در حالت نفسانی بالغ خود به سر می برم و در هیچ سوق دهنده ای نیستم.
منبع: (تحلیل رفتار متقابل، یان استورات/ون جونز)
ادامه ی مقالات تحلیل رفتار متقابل را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید