کارمندان بدقلق :سوالاتی درباره ی روابط فردی و کاری (2)

کارمندان بدقلق :سوالاتی درباره ی روابط فردی و کاری (۲)

• آیا شخصی کردن “روابط کاری” منجر به دردسر می شود؟

وقتی کسب و کار را شخصی می کنید، تمرکز را معطوف به همکار شغلی خود می کنید. هرچه شیوه ی یادگیری و برقراری ارتباط با دیگران را بیشتر لحاظ کنید، احتمال بیشتری دارد که عملکرد و تشریک مساعی قابل ملاحظه ای از آن روابط بدست آورید.

شخصی کردن نقطه ی مقابل یک رابطه ی کاری است: این کار عبارت است از معطوف کردن تمرکز به نیازهای “خود”. وقتی رابطه ی کاری را شخصی می کنید، به احتمال زیاد در دام احساسات غیرمولد گیر می افتید. مثلا، گرفتار شدن در یک بی اعتنایی آشکار و جدا شدن از سازمان به لحاظ عاطفی.

• دوستی اصیل چطور می تواند در برابر یک رابطه ی کاری دوام بیاورد؟

اول، باید متوجه این نکته باشید که هرگاه کسی این قدرت را داشته باشد که بر زندگی مالی شما تاثیر بگذارد (مستقیم و غیر مستقیم)، یک رابطه ی کاری برقرار شده است. بدون توجه به هر چیز دیگری که ممکن است بین شما دو نفر وجود داشته باشد؛ دوستی یا حتی رابطه ی عاشقانه، رابطه ی کاری باید در اولویت باشد. ترجیح دادن روابط به عملکرد در محیط کار، به شما آسیب خواهد رساند و احساسات طرف دیگر را هم جریحه دار خواهد کرد.

برای حصول اطمینان از اینکه شما عملکرد را در درجه ی اول اهمیت قرار می دهید، مسئولیت های کاری را به دقت شرح دهید، زیرا نیاز به احترام متقابل برای رابطه ی دوستانه ی اداری، شدیدتر از رفاقت خارج از محل کار است. مثلا، برخی از مردم تصمیم می گیرند که می توانند فقط با افرادی که در پست هایی که مستقیما با موقعیت آنها مرتبط نیست، یا با افرادی که هرگز بر سر همان شغل یا همان کسب و کار با آنها رقابت نخواهند کرد، دوستی صمیمانه داشته باشند.

در یک رابطه ی کاری، دوستان باید روی مسائل محرمانه نیز با هم توافق داشته باشند؛ کدام اطلاعات مربوط به کار را باید از هم پنهان نگه دارند.

افرادی که در روابط چند نقشی موفق می شوند، وقتی می خواهند از نقشی به نقش دیگر انتقال یابند، تقریبا همیشه علائمی می فرستند؛ آگاهانه یا ناآگاهانه و حتی اگر اوضاع به خوبی پیش برود، هنگام جستجو برای حوزه های برخورد و اختلاف نظر بین وظایف کاری خود و وظایف شخصی شان، به ارزیابی مسائل حاشیه ای ادامه می دهند.

• آیا علائمی وجود دارد که یک رابطه ی شخصی چند نقشی مانع کارایی کسب و کار است؟

مراقب تغییرات در الگوی رفتاری فرد مقابل باشید؛ مثلا، وقتی که طرف مقابل یکباره کنار می کشد، یا به نظر می رسد که می خواهد زمان کمتری را با شما سپری کند، حالت تهاجمی پیدا کرده است، یا درخواست می کند که شخص ثالثی هم حضور داشته باشد. اگر متوجه هر یک از این علائم شدید، مسئولیت شما این است که گفتگویی را درباره ی وظایف و انتظارات عملکرد شروع کنید.

(منبع: چگونه با کارمندان بد قلق رفتار کنیم، آر.برایتون باون و همکاران)

ادامه ی مقالات “کارمند بدقلق” را دنبال کنید…