چرا پاسخ تلفن را می دهید؟

چرا پاسخ تلفن را می دهید؟

چند دفعه اتفاق افتاده است وقتی غرق در امور خانه یا بدترین شرایط بوده اید، ناگهان زنگ تلفن به صدا درآمده است؟ یا وقتی به تنهایی یا همراه با فرزندان قصد خروج از منزل را داشته اید یا غرق در لحظاتی خاص بوده اید، باز هم صدای تلفن به صدا درآمده است؟

آیا در چنین مواقعی پاسخ تلفن را داده اید؟ اگر مانند اکثریت افراد باشید، حتما چنین کرده اید؛ اما چرا؟ پاسخ دادن به تلفن از معدود اموری است که ما قدرت کنترل و تصمیم گیری کامل بر آن را داریم. در حال حاضر داشتن یک دستگاه “منشی تلفنی”، برای پاسخگویی به تلفن امری عادی است که این امکان را فراهم می کند بعد از دریافت پیام، در زمان مقتضی، به شخص تماس گیرنده تلفن کنیم.

یکی از پر استرس ترین لحظات برای ما زمانی است که صبح، هنگام خروج از خانه زنگ تلفن به صدا در می آید و یکی از بچه ها برای پاسخگویی به سوی آن می دود. در این حال به جای آنکه از خانه خارج شویم، به سوی تلفن می رویم و درباره ی کار شخصی ایی که آن سوی خط است صحبت می کنیم.

این کار ارزش زمان و استرس صرف شده را ندارد. برای همین تلفنی که قابلیت خاموش کردن زنگ را دارد تهیه کردم و حدود نیم ساعت پیش از خروج از خانه آن را خاموش می کنم. بدین ترتیب بچه ها وسوسه نمی شوند پاسخ تلفن را بدهند.

چندین سال قبل من با یکی از دوستان خود در حین صرف شام در مورد مبحث پاسخگویی به تلفن صحبت می کردیم. در این مورد با هم توافق داشتیم که وقتی افراد خانواده دور هم جمع هستند، جز در مواقعی که منتظر تلفن مهمی هستیم، پاسخگویی به تلفن پیامی آزار دهنده برای یکپارچگی و وحدت خانواده دارد و نوعی بی احترامی به حریم خانواده است. آن پیام آزار دهنده این است: “شخص نامعلومی تماس می گیرد و پاسخ به او برای من مهم تر از با شما بودن است.” داغی دردناک است، اینطور نیست؟

جادویی ترین لحظات بین من و فرزندانم اوقاتی است که با یکدیگر مشغول مطالعه کتاب یا بازی هستیم و ناگهان زنگ تلفن به صدا در می آید ولی ما به جای آنکه وقت خوش خود را به هم بزنیم، نگاهی رد و بدل می کنیم و توافق داریم که در این لحظه هیچ چیز به اندازه ی با هم بودن مهم نیست.

این راهی است که به فرزندانم نشان دهم که چقدر برای من اهمیت دارند. آنها این واقعیت را می دانند که زندگی من کاملا به تلفن وابسته است و تصمیم برای پاسخگو نبودن به آن، به سادگی صورت نگرفته است.

مسلما، دفعات زیادی پیش خواهد آمد که بخواهید پاسخ تلفن را بدهید. نظر من آن است که با دقت آن را انتخاب کنید. از خود سوال کنید: “آیا در حال حاضر پاسخگویی به تلفن، زندگی من را آسان تر می کند یا بر استرس من می افزاید؟” پاسخ ندادن به تلفن، در عین سادگی در موقعیت های خاص، می تواند تصمیمی با قدرت باشد و فشار زندگی خانوادگی شما را تا حد زیادی کاهش دهد.

(منبع: از کاه کوه نسازید، دکتر ریچارد کارلسون)

ادامه ی مقالات خانواده ی موفق را دنبال کنید…