هنگامی که میدانید رئیس شما راه خطا میرود، آیا باز هم او را تأیید میکنید؟
یک ضربالمثل قدیمی میگوید: همیشه حق با رئیس نیست، ولی همیشه او رئیس است. پیامی که در این ضربالمثل نهفته این است که از آن جهت افراد با مقام ارشد یا رئیس خود وارد بحث نمیشوند، که او دارای قدرت و اختیاراتی بیشتر است. ولی هنگامی که فرد میداند کار رئیس، از نظر اصول اخلاقی، درست نیست، آیا باز هم باید آن را تأیید کند؟ اگر کسی دیدگاه مخالف خود را سرکوب کند، چه وضعی خواهد داشت؟ شاید این کار از نظر سیاسی درست باشد، ولی آیا بدان معنی نیست که فرد از نظر اصول اخلاقی دچار ضعف است؟
در سازمانها، هنجارهای سازگاری از قدرت بالایی برخوردارند. کسانی که به صورت آشکار کارهای نادرست مقامات ارشد را مورد پرسش قرار دهند به بیوفایی یا نداشتن تعهد به سازمان متهم میشوند. یکی از دیدگاهها این است که سازگاری با گروه و رعایت هنجارهای سازمان موجب همبستگی هرچه بیشتر گروه خواهد شد. این سازشکاری موجب میشود که همکاری بین اعضا بهبود یابد، افراد بتوانند با یکدیگر همکاری بیشتری نموده و رفتارها را به صورت استاندارد درآورند. اینها ویژگیهایی است که اثربخشی سازمان را بهبود میبخشد. دیدگاه دیگر این است که اگر کسی نظر مخالف خود را سرکوب نماید و با گروه سازشکاری کند، نمیتواند اثربخشی سازمانی را بهبود بخشد بلکه بذر نفاق و دشمنی میافشاند.
۱)هنگامی که در مورد رعایت اصول اخلاقی با رئیس خود مخالفاید، چه خواهید کرد؟
۲) اگر شما به مقام ریاست برسید، از کارکنان میخواهید که به صورتی آشکار با شما مخالفت کنند؟ اگر چنین است، به چه صورتی آنها میتوانند دیدگاه خود را ابراز نمایند؟
۳) سازمان چگونه میتواند افراد را تشویق کند که با کارهای خلاف قانون سازشکاری نکنند ولی نسبت به سازمان و گروه متعهد باقی بمانند؟
(منبع: رفتار سازمانی ترجمهی دکتر علی پارساییان و دکتر سید محمد اعرابی)
ممنون که سرعت سایتتون بالاست برای این تو خیلی از سایتا رفتم ولی سرعت سایتشون بد بود خداروشکر که راحت چیزی که میخواستم پیدا کردم
مطالب سایت عالیهههه سعی میکنم بیشتر به سایتتون سربزنم
تشکر از مطالب ارسالی استفاده کردم از مطالب خوبتون
عاااااالی بود
به نظر من باید اشتباه هر کسی رو بهش بگی حالا میخواد رئیس باشه یا هر کسی البته منظورم اطرافیان ادم نه غریبه