خواسته های خود را محدود کنید

خواسته ها ی خود را محدود کنید

“محدود کردن خواسته ها” یکی از مهم ترین درس های معنوی و عملی است، زیرا بدون این حکمت که زندگی را هدایت می کند، خوشحالی را فقط در بعضی روزها و نه در تمام طول زندگی تجربه خواهیم کرد.

با “محدود کردن خواسته ها” برای فهرست پایان ناپذیر و در حال افزایش خواسته ها و نیازهای خود، پایان در نظر می گیریم. در واقع بدون ایجاد محدودیت در هر زمینه، خواست های شما سیری ناپذیر می شوند. به محض آنکه خواستی تامین شود، دیگری به شکلی جادویی جایگزین آن می شود.

یک مورد معمول، در ارتباط با خانه می تواند این عبارت باشد که “اگر آپارتمانی بزرگ تر داشتم، خوشحال تر می شدم.” این نیاز که تحقق یافت، جای خود را به خواستی دیگر می دهد: “اگر خانه ای بخرم، خوشحال تر می شوم.”

چنانچه مراقب خود نباشید، به این روند ادامه خواهید داد: “اگر مبلمان بهتری بخرم، اگر باغچه را عریض تر کنم و اگر و اگر…”

اما عادت های بیش خواهی صرفا به نیازهای مادی محدود نمی گردد، بلکه به توقع ها و انتظارهای ما نیز سرایت می کند و باعث نارضایتی دائمی ما می شود. مثلا فرزند شما در مسابقه گل می زند و شما بلافاصله آرزو می کنید که ای کاش گل دوم را نیز بزند یا نمره هایش بین ۱۵ تا ۱۷ هستند و شما با خود فکر میکنید که چرا نمره هایش بین ۱۸ تا ۲۰ نیستند.

حتما مطلب را کاملا متوجه شدید. به هر حال این امر را می توان به تمام مسائل تعمیم داد. وقتی تمایلات خود را محدود می کنید در واقع به خود یادآوری می نمایید که همین حالا می توانید خوشحال باشید.

گهگاه که این مطلب را در جمع مردم مطرح می کنیم، منظورم را اشتباه تعبیر می کنند و می پرسند: “آیا شما به سرمایه داری اعتقاد ندارید؟” یا “آیا ما لایق افزایش استانداردهای زندگی خود نیستیم؟” به طور قطع پاسخ در هر دو مورد مثبت است! من به سرمایه داری معتقدم و در عین حال معتقدم که ما لایق زندگی بهتر و مناسب تری هستیم.

انجام آنچه از شما بر می آید شایسته ی تحسین است و همواره برای بهتر از این نیز باید تلاش کنیم. اما بین نهایت تلاش را در زندگی کردن و توقع زندگی بهتری داشتن، شکافی بزرگ وجود دارد؛ بین نهایت تلاش را در زندگی کردن و احساس رضایت مشروط هم فاصله ی بسیار وجود دارد.

آنچه مد نظر است، عادتی دائمی، سخت و موذیانه به بیش خواهی است و اینکه هر چه بیشتر باشد خوشحالی شما بیشتر می شود، تصوری بیش نیست. اما من اطمینان می دهم که هر تصمیم یا تقاضای شما از طرف خودتان یا هر کس دیگر، به راحتی به صورت “کیفیت بالاتر، افزایش استاندارد زندگی، کمال بیشتر” توجیه می گردد.

بیان “بیشتر همیشه بهتر نیست” یا “بیشتر من را خوشحال تر نمی سازد” یا “دارایی من به اندازه ی کافی است” نیاز به خرد و عقل بسیار دارد. اطمینان دارم با آزمایش این روش ریشه ی خرسندی را کشف خواهید کرد. زندگی شما بسیار ساده تر و آسان تر اداره می شود؛ استرس کمتری احساس خواهید کرد، گویی زندگی بهتری دارید، خیلی راحت تر خرسند خواهید شد و خیلی کمتر از کاه کوه خواهید ساخت.

(منبع: از کاه کوه نسازید، دکتر ریچارد کارلسون)

ادامه ی مقالات خانواده ی موفق را دنبال کنید…