فرسایش اجتماعی

فرسایش اجتماعی

رفتارهای خشن و عصبی که در کودکستان ها و مدارس این روزها گزارش می شود نشان می شود که این واکنش ها ارتباطی با طبقه ی اجتماعی یا مقدار رفاه خانواده ها ندارد. این روزها کودکان تک و تنها و به دور از والدین و در پای تلویزیون سپری می کنند؛ پدر و مادری که ناگزیر تا دیروقت شب ناچار از کار کردن هستند و زمانی که خسته و کوفته به خانه می آیند از فرط خستگی نائی برای حرف زدن ندارند.

گروهی دیگر اظهار می دارند که ٪۴۰ کودکان دو ساله و نوپا که تازه راه افتاده اند حداقل روزی سه ساعت را به تنهایی در برابر تلویزیون می گذرانند و همین باعث میشود تا ارتباط خود را با کسانی که می توانند به ایشان درس زندگی بیاموزند و رفتارشان را بهتر سازند، قطع می کنند. در نتیجه هر قدر بیشتر تماشاگر تلویزیون می شوند، رفتارهای نابهنجارشان وخیم تر و زیان بارتر می شود.

در سال ۲۰۰۳ در آمریکا زندگی مجردی رسم و آئینی متداول شده بود. در سال ۱۹۷۰ دو سوم آمریکاییان در باشگاهها و کلوب هایی عضو می شدند که این رقم در ۱۹۹۰ به یک سوم تنزل کرده است. نشانه هایی که گسستگی روابط انسانی در این جامعه را نشان میدهد.

گرچه محافل و کانون های جدیدی هم به وجود آمده اند که اعضاء می توانند بدون داشتن تماس و ارتباط با همدیگر، اوقات فراغت خود را به تنهایی سپری کنند و ملاقاتهای رو در رو نداشته باشند. عضویت در این انجمن ها و محافل از طریق ایمیل و اینترنت صورت می گیرد و اصولا هر نوع ارتباط و تبادل به همین روش انجام می شود چون قرار نیست اعضاء با یکدیگر تماس فیزیکی داشته باشند. پدیده ای که به یمن پیشرفت های تکنولوژیکی روز به روز ابعاد گسترده تری پیدا می کند و بشر هزاره سوم بیشتر در گرداب تنهایی و انزوا فرو می رود.

چندی است که  هدفون ها و موبایل ها و سایر دستگاههایی که برای منزوی ساختن آدمی و گسستن رابطه او با انسانهای پیرامونش مورد استفاده قرار می گیرد.این دنیای مجازی همگان را به سوی خود جذب می کند و زندگی را برای ساکنان هزاره سوم فاقد جذبه های انسانی می سازد و آدمها ناچار در برابر هجوم روزافزون تکنولوژی مجبور به عقب نشینی میشود.

کار به جایی رسیده که اوقات فراغت و تعطیلات مفهوم خود را از دست داده است. تحقیقات نشان میدهد که ۳۴٪ کارگرانی که به مرخصی رفته بودند، در طول این ایام به مناسبت حساسیتی که درباره شغل و کار خویش داشتند ناگزیر از تماس با کارگاه های خود می شدند و در نتیجه با استرس و خستگی فزون تری به خانه باز می گشتند چرا که به درستی نتوانسته بودند استراحت کنند و بدون تشویش و دغدغه کاری تعطیلات را به خوشی سپری نمایند. ایمیل ها و پیامک ها در هر زمان وارد حریم خانواده ها و اشخاص میشوند و مرزهای خصوصی را در می نوردند و با کودکان و نوجوانان – به رغم میل باطنی والدین – ارتباط و تماس برقرار میکنند و ماجراها می آفرینند. گرچه کودکان هم در اتاقکهای خود سرگرم بازیهای کامپیوتری، رد و بدل کردن پیام ها و فرستادن ایمیل ها و چت کردن و دوست گرفتن و یا در بستر دراز کشیدن و تماشا کردن برنامه های تلویزیونی و ماهواره ای می شوند. در پژوهشی که توسط یک مؤسسه معتبر پژوهشی فرانسوی در ۲۰۰۴ صورت گرفت، معلوم شد که در ۷۲ کشور جهان مردم به طور متوسط حدود سه ساعت و سی و نه دقیقه را صرف تماشای تلویزیون در هر روز می کنند. ژاپن با ۴ ساعت و ۲۵ دقیقه در رده نخست قرار می گرفت و آمریکا در مرتبه دوم بود.

مجموعه مقالات هوش اجتماعی را دنبال کنید