برای کنترل عصبانیت ، فرض کنید کسی شما را می بیند!
یک روز وقتی به هرج و مرج غیر عادی بچه ها واکنش شدید نشان می دادم، همسرم این تصویر ذهنی را به من ارائه داد. او مثل همیشه به من آرام گفت: “سعی کن تصور کنی کسی بدون اطلاع تو در این اتاق حضور دارد و رفتارهای تو را می بیند.”
با وجودی که به طور کلی معتقدم فردی هستم که مسائل کمی برای پنهان کردن از دیگران دارم، اما نظر او بینشی به من داد. بلافاصله درک کردم که موقعیت را بزرگ جلوه می دادم. از خودم پرسیدم: “آیا واقعا اگر کسی اینجا بود و من را تماشا می کرد، به همین طریق عمل می کردم؟”
پاسخ من این بود: “احتمالا نه” با وجودی که هرج و مرج را دوست ندارم، به هر حال مطمئنا این امر ارزش ناراحت شدن را ندارد. بهتر است از انرژی خود در جای دیگری استفاده کنم.
این فن ارزش توجه دارد و گاه روشنگری ای است که می تواند مورد آزمایش قرار گیرد. وقتی به سبب موضوعی از افراد خانواده ی خود قدری احساس عصبانیت یا هیجان زدگی کردید، تصور کنید یک غریبه شاید در تلاش برای یافتن پاسخ مناسب، از رفتارهای شما یادداشت برمی دارد.
این تصور قدری متواضعانه و یکی از راه های تنظیم مجدد شما به حساب می آید و به سرعت همه ی امور را در موقعیت واقعی خود قرار می دهد و به شما یادآوری می کند که دارید از کاه، کوه می سازید.
مسلما من حامی پایه گذاری اعمال بر اساس طرز فکر مردم نیستم (انجام این کار می تواند ظاهری و غیر صادقانه باشد). ولی با وجود این بعضی از ارزش ها با توجه به این موضوع است که چگونه می خواهیم در نظر دیگران مطلوب جلوه کنیم. این روند بعنوان یک هواسنج داخلی می تواند عمل کند که اهداف و ارزش های ما را به ما یادآوری می کند.
مثلا اگر با عصبانیت وارد خانه شوید، آن را به دلیل آنکه به طرز وحشتناکی بهم ریخته است یا به اندازه ی کافی بزرگ نیست لعنت می کنید؛ برای لحظه ای توقف کنید و این کار را تمرین کنید. ممکن است ناگهان به خودتان و به نداشتن دید صحیح و سپاسگزاری بخندید.
پس اگر شما هم مثل من در خانه قدری عصبانی می شوید، طبق پیشنهاد همسرم سعی کنید تصور کنید که چطور در نظر دیگران جلوه می کنید.
(منبع: از کاه کوه نسازید، دکتر ریچارد کارلسون)
ادامه ی مقالات خانواده ی موفق را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید