همیشه اهمیت همسر را برای خود محفوظ نگه دارید

همیشه اهمیت همسر را برای خود محفوظ نگه دارید

اگر همسر شما برای شما عادی شود، صد در صد تضمین می کنم که در روابط شما اثر معکوس می گذارد. هرگز و هیچ وقت کسی را ملاقات نکرده ام که بخواهد عادی تلقی شود و به طور کلی عده ی قلیلی با این شکل تلقی در دراز مدت کنار می آیند.

به وضوح یکی از غیر محترمانه ترین و نابود کننده ترین رفتارهایی که با همسر خود می توانیم داشته باشیم، عادی و پیش پا افتاده تلقی کردن اوست. این کار همانند بیان این جمله است: “وظیفه ی توست که زندگی را آسان تر کنی و من باید از تو توقع داشته باشم.”

کار همسر برای ما به هر صورت عادی فرض می شود. به چند نمونه توجه کنید. ما نقش های خود را از نقش های آنها مهم تر فرض می کنیم و تصور می کنیم مهم ترین سهم را در زندگی داریم و شریک ما “خوش شانس ترین فرد” است.

بسیاری از ما گفتن کلمات “لطفا” و “متشکرم” را فراموش کرده ایم. گاهی از همسر خود متوقع می شویم. گاهی به جای آنها حرف می زنیم و گاه درباره ی او در حضور دیگران غیرمحترمانه صحبت می کنیم. عده ای از ما تصور می کنیم که می دانیم همسرمان در چه مورد فکر می کند، در نتیجه برای او تصمیم می گیریم.

عده ی کمی از ما حقیقتا به همسر خود گوش فرا می دهیم یا در احساسات و هیجاناتش شریک می شویم، البته مگر آنکه سخن او با آنچه برای ما جالب است همخوانی داشته باشد. می توانم همینطور به موارد مختلف اشاره کنم اما مطمئن هستم نکته را دریافته اید.

آیا تعجبی دارد که حدود ۵۰ درصد از ازدواج ها به طلاق می انجامند و بقیه ی آنها سخت و کسالت آور هستند؟ این مطلب امری بسیاری بدیهی است؛ اما بنا به دلایلی، به اشتباه خود ادامه می دهیم و شریک خود را بی ارزش می انگاریم.

نقطه ی مقابل آن نیز صادق است. به یاد بیاورید نخستین دفعه ای که همسر یا افراد مهم دیگر را ملاقات کردید چه احساس خوبی داشتید. عامل اصلی که در این احساس عشق و محبت دخیل بود، قدرشناسی حقیقی شما از یکدیگر بود. جملاتی شبیه به این استفاده می کردید “خوشحالم که صدایت را می شنوم.”، “از تماس تلفنی تو متشکرم.” شما تشکر خود را به هر طریقی بیان می کردید.

بسیاری از افراد معتقدند که از دست دادن حس قدر شناسی به یکدیگر در زندگی زناشویی امری اجتناب ناپذیر است. اینطور نیست! شما بر قدرشناسی و تشکر صد در صد کنترل دارید و اگر تصمیم بگیرید تشکر و قدرشناسی خود را ابراز کنید، چنین خواهید کرد. هرچه بیشتر به این کار مبادرت کنید، بیشتر متوجه موارد شایسته ی سپاسگزاری و تشکر خواهید شد و این عادتی بسیار راضی کننده است.

همسر من از قدرشناس ترین افرادی است که تاکنون شناخته ام. هربار که قدرشناسی خود را به من ابراز می کند، عشق من به او بیشتر می شود؛ من نیز متقابلا همین کار را می کنم. ما این کار را برای دریافت عشق نمی کنیم، بلکه از با هم بودن بعنوان دوست یا شریک زندگی احساس خوشبختی می کنیم.

من و همسرم بیش از ۱۵ سال است که با یکدیگر زندگی می کنیم و یکدیگر را بیش از پیش دوست داریم. من مطمئنم این تصمیم که هیچ وقت برای هم عادی و پیش پا افتاده نشویم، یکی از دلایل مهم تحقق عشق ما باشد.

مطمئن هستم با تجربه ی این روش، از قدرت آن مبهوت می شوید. چنانچه تصمیم بگیرید شریک خود را بی بها تلقی نکنید، او نیز متقابل همین کار را خواهد کرد. سپاس گزاری حسی خوب به فرد می دهد. آن را امتحان کنید و مطمئن باشید به این کار علاقه مند می شوید.

(منبع: از کاه کوه نسازید، دکتر ریچارد کارلسون)

ادامه ی مقالات خانواده ی موفق را دنبال کنید…