انتظار وقوع آن را داشته باشید
این فن را بیش از بیست سال پیش آموختم. در طی روزها و سال ها به من ثابت شد که برای فراهم آوردن محیط خانوادگی آرام برای خود و دیگران، این فن بی اندازه موثر است.
اساس آن ناشی از درک این مطلب است که وقتی انتظار وقوع اتفاقی را داریم، از وقوع آن کمتر ناراحت می شوید و به آن واکنش کمتری نشان می دهیم. علاوه بر آن وقتی منتظر وقوع اتفاقی هستیم، ولی پیش نمی آید، خوشحال می شویم. مشکل تاکید و تمرکز ما بر استثناها آزار دهنده است.
به دفعه ی آخری فکر کنید که شما یا یکی از افراد خانواده لیوان چای یا شیر خود را روی فرش ریخت. چه واکنشی نشان دادید؟ اگر به جای آنکه فرض کنید هیچ چیز نباید بریزد، توقع ریختن آن را داشته باشید، آیا حتمی بودن این امر را می پذیرید؟ پس اتفاق همان است، ولی برداشت فکری شما فرق کرده است.
منظور این نیست که شما ریختن آن را دوست دارید، بلکه فقط اشکالی در این امر نیست و شما آن را می پذیرید. بدیهی است که از زمان ریختن آن بی اطلاع هستید ولی به احتمال زیاد در مقطعی از زمان این اتفاق روی می دهد. احتمال دارد امروز، هفته ی آینده یا سال دیگر این اتفاق بیفتد. این سیاست شما را برای لحظه ای حتمی آماده می کند.
این تشبیه به هر واقعه ی آزار دهنده ی مشابهی که هر روز در منزل روی می دهد، قابل تعمیم است. مثلا چیزی بر وفق مراد نیست، می شکند، بی نظمی بزرگی پیش می آید، کسی وظیفه ی خود را به خوبی انجام نمی دهد یا هر اتفاق مشابه دیگر. نکته این است که هنگامی که توقع وقوع امری را دارید، از رخ دادن آن متعجب نمی شوید.
نگران نباشید که با توقع وقوع آن، رخ دادن آن را تشویق می کنید. نه، چون ما درباره ی تصویر سازی وقوع اتفاق یا تشویق آن به هر نحوی صحبت نمی کنیم. ما به ارمغان پذیرفتن یا یاد گرفتن پذیرش مسائل آنطور که هست اشاره می کنیم، نه آنکه با فکر مداوم در این مورد که امور دقیقا بر وفق مراد ما باشد به خوشبختی خود صدمه بزنیم. با این روش شما در زندگی احساس آرامش بیشتری خواهید کرد.
(منبع: از کاه کوه نسازید، دکتر ریچارد کارلسون)
ادامه ی مقالات خانواده ی موفق را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید