ابراز طیفی از عواطف
حرکات نشان دهنده ی نگرش ها و احساسات اند، در حالی که کلمات برای بیان اطلاعات و نشان دادن عواطفی به کار می روند که افراد در طول روز به وفور آنها را تجربه می کنند. از عصبانیت گرفته تا نگرانی، می توانید با حرکات صورت، احساسات خود را منعکس کنید.
ابراز شادی
اگر مادربزرگ تان مثل مادربزرگ من بود، حتما به شما پیشنهاد می کرد وقتی فرد جدیدی را ملاقات می کنید چهره ی شاد و خندانی به خود بگیرید, چرا که او از روی تجربه می دانست که مردم به رفتار مثبت همانگونه پاسخ می دهند.
حالتی در چهره که بر اثر یک شادیِ سرشار و حقیقی و ناب ایجاد می شود واقعا دیدنی است. وقتی از ته دل شادید، چشمان تان بی اختیار برق می زند، خطوط خنده در گوشه های بیرونی چشم ها عمیق می شود، گونه ها بالا می رود و با کشیده شدنِ لب ها به طرفین دندان های صدفی تان آشکار می شود. در این صورت هیچ کس نمی تواند به شادی شما شک کند.
لبخندهای تصنعی به راحتی قابل تشخیص اند. برای آنکه نشان دهید راضی یا خوشحالید یا هر گونه احساس مثبت دیگری دارید، کافی نیست که فقط لب ها به عقب کشیده و دندان ها مشخص شود. اگر چشم ها با لب ها هماهنگ نباشند، مطمئن باشید که شادی تان غیر حقیقی به نظر می رسد.
اگر در حال عکس گرفتن از کسی هستید و می خواهید که لبخند بزند، کلمه ی دیگری را جایگزین کلمه ی سیب کنید. این کلمه ماهیچه های اصلی گونه را به عقب می کشد که لبخندی مصنوعی و عکس العملی ساختگی را در پی دارد.
اگر فرد مقابل تان به شما لبخند می زند و ادعا می کند خوشحال است، اما ندایی در درون تان می گوید که اشکالی در کار است به آن ندا گوش دهید. برای اینکه مطمئن شوید، همزمان به چشم ها و گونه هایش دقت کنید. برای تشخیص یک لبخند حقیقی به قسمت های گوشتی بین ابرو و پلک دقت کنید: اگر این قسمت رو به پایین و گوشه ی ابروها هم کمی پایین آمده باشد، آن لبخند حقیقی است.
(منبع: زبان بدن به زبان آدمیزاد، الیزابت کونکه)
ادامه ی مقالات زبان بدن را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید