بهانه بی بهانه : عملکرد برعکس
ارسطو شجاعت را «میانگین طلایی» بزدلی و شتابزدگی می داند. او به شاگردانش می گفت:
«برای اینکه ویژگی ای را که ندارید در خودتان ایجاد کنید در هر موقعیتی که این ویژگی لازم است طوری رفتار کنید که گویی از آن برخوردارید.»
و در عصر مدرن ما می گوییم: «آن قدر ادایش را در بیاور که بالاخره واقعی شود.» شما واقعا از طریق تکرار کردن جملات تاکیدی مثبت، تجسم کردن و عمل کردن به صورتی که گویی از یک ویژگی خاص برخوردار هستید می توانید رفتارتان را تغییر بدهید.
اگر هر بار و به هر دلیلی که دچار ترس می شوید این جمله تاکیدی مثبت را با تاکید با خودتان تکرار کنید که: «من می توانم این کار را بکنم!»، می توانید احساس ناتوانی را در خودتان از بین ببرید. هر بار که جمله «میتونم این کارو بکنم» را با یقین تکرار می کنید بر ترس تان غلبه کرده و اعتماد به نفس خود را افزایش می دهید. اگر این جمله تاکیدی مثبت را مدام تکرار کنید می توانید در نهایت شجاعت و اعتماد به نفس را در خودتان ایجاد کنید تا حدی که دیگر نترسید.
خودتان را در حالی تجسم کنید که ترسی ندارید
اگر خودتان را در حالی تجسم کنید که در یک موقعیت ترس آور با اطمینان و کارآمدی رفتار می کنید این تصویر ذهنی شما در نهایت به عنوان دستورالعملی برای عملکرد جدید توسط ذهن ناخودآگاه تان پذیرفته خواهد شد. اگر ذهن تان را با ارائه تصاویر مثبت از خودتان تغذیه کنید؛ در حالی که بهترین عملکرد را از خودتان بروز می دهید، در نهایت تصویر ذهنیتان، نوع نگاهی که به خودتان دارید و طرز فکرتان در مورد خودتان تغییر خواهد کرد.
با استفاده از روش «گویی که»، در هر موقعیتی طوری رفتار می کنید که انگار اصلا نمی ترسید. راست می ایستید، لبخند می زنید، سریع و با اطمینان حرکت می کنید، از هر لحاظ طوری رفتار می کنید که گویی از شجاعتی که به آن احتیاج دارید برخوردار هستید. بر اساس قانون برگشت پذیری:
«اگر حس خاصی داشته باشید طوری رفتار می کنید که با آن احساس هماهنگ باشد.»
اما اگر طوری رفتار کنید که با احساس خاصی هماهنگ باشد حتی اگر آن احساس را نداشته باشید قانون برگشت پذیری کاری می کند که احساس مناسب با رفتارتان در شما ایجاد شود. این یکی از بزرگترین پیشرفت های روانشناسی موفقیت است.
“شما از طریق ملزم کردن مداوم خود به انجام کاری که از آن می ترسید و ادامه دادن آن تا زمانی که ترس تان از بین برود، شجاعت را در خودتان پرورش می دهید.”
منبع: (بهانه بی بهانه، اثر برایان تریسی)
ادامه ی مقالات بهانه بی بهانه را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید