شیوع الگوهای رفتاری از طریق اینترنت
وقتی در والنسیای اسپانیا سخنرانی می کردم ، درباره ی زیباییهای شهر و معماری آن توئیت هایی ارسال کردم. پنج دقیقه ی بعد از اداره ی همایش ها و بازدید کنندگان والنسیا پیامی دریافت کردم که ورود من به این شهر را خوشامد گفته بود و لینک وبسایتی را فرستاده بودند که تمام جاذبه های محلی این شهر را نشان می داد. شاید برای شما سوال باشد که چطور رد من را زدند،ولی این کار بسیار ساده ای است. کافیست فقط برنامه ی توئیت دک را داشته باشید و ستون جست و جویی از کلمات کلیدی خاص را تعیین کنید. با وجود این تقریبا کسی این کار را نمی کند!
یک بار در وبلاگم در باره ی اینکه هتل ریتز کارلتون در سنگاپور کت و شلوار درخواستی ام را به من نداده و در اتاقی که در اختیارم گذاشتند چوب لباسی برای کت و شلوار وجود نداشت مطلبی نوشتم و سی دقیقه پس از ارسال آن روی اینترنت، از نایت رئیس هتل ایمیلی حاکی از ترس دریافت کردم مبنی بر اینکه اشتباه شان را جبران می کنند. البته بعدا کاشف به عمل آمد که مادر ایشان وبلاگم را می خواند و از این قضیه ناراحت شده است!
مثال هایی از این دست نشان می دهند که برندهای اصیل واقعا چگونه کار می کنند و فضای مجازی و رسانه های اجتماعی چطور روی آنها تاثیر گذاشته اند.
این مثال ها نشان می دهند که چطور یک موقعیت بد را می توانید به موقعیتی خوب تبدیل کنید.
آن روی دیگر سکه هم هست…
به قدری درباره ی خدمه ی ترش رو، هواپیماهای کثیف یا تاخیرهای امریکن ایرلاینز توئیت ارسال کردم که حسابش از دستم در رفته است و مشخص است که آنها هم حسابش از دشت شان در رفته، چون هیچ وقت پاسخی به من نداده اند.
البته از طرف سایر مسافرانی که زیاد پرواز می کنند و از این خدمات ناراضی اند و از طرف مشتریان وفادار خطوط هوایی ساوت وست که من را به تغییر شرکت هواپیمایی ام ترغیب می کنند پیام های زیادی دریافت می کنم.
در سایت insideflyer.com می توانید انبوهی از این پیام های اعتراض آمیز را بخوانید و البته مدیر این شرکت های هواپیمایی هم می توانند آنجا جواب این اعتراض ها را بدهند (البته اگر برایشان مهم باشد).
به هر حال مدتی است که امریکن ایرلاینز جواب توئیت های گذشته ام را می دهد ولی دیگر خیلی دیر است…….
منبع: احتیاط در ریسک کردن است (رندی کیج)
سری مقالات احتیاط در ریسک کردن است را دنبال کنید.
دیدگاهتان را بنویسید