کارمندان بدقلق :چهار توهم درباره ی بازخورد(2)

کارمندان بدقلق :چهار توهم درباره ی بازخورد(۲)

• توهم دوم: تدافعی بودن بد است و باید به هر قیمتی از آن اجتناب کرد

به محض آنکه کسی با بازخورد شما اختلاف نظر پیدا می کند، یا اظهار می کند که احتمال دارد چیزی را از قلم انداخته باشید، شاید فکر کنید: “هی پسر، اینجا رو باش. حالت تدافعی پیدا کرده.” بعد یا شما کوتاه می آیید و فشار را کاهش می دهید و به این ترتیب تاثیر و ارزش بازخورد را ضعیف می کند، یا تلاش های خود را با این امید افزایش می دهید که منطق بی نقص شما بر هر دفاعی غلبه خواهد کرد.

اما، آنچه ما دریافته این است که، هر اقدامی برای پرهیز از تدافع یا غلبه بر آنها موجب واکنشی برابر و در جهت مخالف می شود. هرچه بیشتر فشار آورید، دریافت کنندگان بازخورد بیشتر پس می زنند.

پس دوباره باید گفت: به جای تلاش برای غلبه بر دغدغه های آنان یا کم اهمیت جلوه دادن آنها، می توانید چیزهای بیشتری درباره ی موانع پیش روی آنها بپرسید و در خصوص نحوه ی دست و پنجه نرم کردن با آن موانع، توصیه هایی ارائه کنید.

• توهم سوم: این مشکل عملکرد هیچ ربطی به من ندارم

ما اغلب فرض می کنیم علت هر مساله ای که وجود دارد در طرف مقابل نهفته است. اما همیشه اینطور نیست؛ و مدیران اجرایی که این موضوع را قبول دارند، مخصوصا سوالاتی را، به ویژه درباره ی وظیفه ی خود؛ از کارمندان و زیردستان می پرسند. شنیدیم یک مدیر اجرایی که از زمان بندی پروژه ای ناخشنود بود، از زیر دست خود پرسید: “برای تمام کردن به موقع پروژه، تا چه حد باعث پیچیدگی آن شدم؟” و “آیا چیزی هست که می توانستم آن را جور دیگری انجام دهم؟” بعد به آنچه می بایست یاد می گرفت، گوش فرا داد.

(منبع: چگونه با کارمندان بد قلق رفتار کنیم، آر.برایتون باون و همکاران)

ادامه ی مقالات “کارمند بدقلق” را دنبال کنید…