کمک! اقیانوس من دارد سرخ می شود
کمک!اقیانوس من دارد اقیانوس سرخ می شود.
«کمک! اقیانوس من دارد سرخ می شود» معرف احساسی است که بسیاری از مدیران مکررا بیان کردند، این بیان در سراسر دنیا انعکاس داشت. افراد بیشتر و بیشتری از بین مدیران شرکت ها، رؤسای سازمانهای غیرانتفاعی، مدیران ارشد دولتی، دوباره خود را در مقابل اقیانوسی از رقابت خونین دیده اند و می خواهند که از آن بگریزند. شاید میبینید که حاشیه سودتان کوچک می شود. شاید رقابت که شدیدتر می شود محصولاتتان دیگر تمایزی ندارند و هزینه هایتان هم بالا می رود. شاید میدانید که شما هم ناچارید اعلام کنید که افزایش حقوق نخواهید داشت.
و این وضعیتی نیست که هیچ یک از ما خواهان آن باشد. ولی با این حال راه گریزی از این وضعیت برایمان وجود ندارد. اما چگونه می توانیم با این دشواریها دست و پنجه نرم کنیم؟
در هر صنعت یا بخش اقتصادی که باشید، باز هم می توانید با تکیه بر آموزه ها، ابزارها، و چارچوب های استراتژی اقیانوس آبی با این دشواریها روبه رو شوید و از آنها عبور کنید. این استراتژی به شما نشان میدهد که چگونه میتوانید خودتان را از اقیانوس سرخ رقابت خونین برهانید و به فضایی بی رقابت از بازار در اقیانوس آبی وارد شوید که مشخصه آن تقاضای جدید و رشد سودآور و پرتوان است.
هدف استراتژی اقیانوس آبی سر راست است: به هر سازمانی – کوچک یا بزرگ، جدید یا پرسابقه – اجازه دهد که با چالش خلق اقیانوسهای آبی روبه رو شده و از آن بگذرد تا فرصت ها را بیشینه و خطرپذیری (ریسک) را کمینه سازد. این مقاله اعتقادات و باورهای متعدد و پرسابقه ای در حوزه استراتژی را به چالش می کشد. نکته ی تمایز کلیدی که این سری مقالات را برای مطالعه ارزشمند می سازند عبارت است از: رقابت نباید در مرکز تفکر استراتژیک قرار بگیرد. در بسیاری از شرکتها رقابت پیشران استراتژیها است.
اما آنچه استراتژی اقیانوس آبی پیشنهاد می کند این است که تمرکز روی رقابت در اکثر قریب به اتفاق موارد باعث می شود شرکتها در اقیانوس سرخ پای بند شوند. این رویکرد به جای مشتری، رقابت را در هسته استراتژی قرار میدهد. در نتیجه، زمان و توجه شرکتها روی رده بندی رقیبان و پاسخ گویی به حرکت های استراتژیک آنها متمرکز می شود
سری مقالات استراتژی اقیانوس آبی را دنبال کنید
دیدگاهتان را بنویسید