پذیرفتن مسئولیت محدودیت های زمانی در مبحث سوددهی
اگر به تمام نقاط جهان سفر کنید، خواهید دید مهم ترین روشی که به وسیله ی آن هر شخصی می تواند مدیریت را ارزیابی کند، توانایی مدیریت برای سوددهی شرکت است. حتی اگر شما بعنوان مدیر یک مزرعه یا بخش صنعتی در روسیه باشید، افرادی که مافوق شما هستند شما را با معیار سودی که بدست می آوردید می سنجند.
با این وجود سود را با یک عبارت سرمایه داری توضیح نمی دهند، بلکه آن را یک شاخص بازده اقتصادی می نامند و آن همان میزان پول مازادی است که بعد از تمام هزینه ها باقی می ماند. به عبارت ساده تر آنها هنوز یک مدیر را بسته به توانایی سوددهی که دارد، مورد ارزیابی قرار می دهند.
از طرفی دیگر در بُعد زمانی مفهوم سوددهی، مدیرانی که به سرعت در می یابند فعالیت های شان منجر به سوددهی یا زیان شده است، بسیار اندک هستند؛ با این حال این باعث نمی شود که ما بعد از یک مدت مناسب و معین از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنیم.
در کار تجارت، سرمایه گذاری همیشه باید با در نظر گرفتن عامل زمان انجام شود. اگر یک سرمایه گذاری بعد از مدت معینی نتیجه نداد، شما ضرر کرده اید. پس سعی کنید از اشتباه های خود درس بگیرید و راه دیگری را برگزینید.
من با مدیرانی برخورد داشته ام که نمی توانستند محدودیت زمانی که برای آنها گذاشته شده بود را بپذیرند. بنابراین مسئولیت ایجاد سود در شرکت را نادیده می گیرند. آنچه که آنها نمی بینند این است: “اگر از مرز بگذرند و تفنگ های دشمن را تمیز و پر کنند، نمی توانند کاری بیش از خدمت به دشمنان خود انجام دهند.”
تعجبی نیست، افرادی که به سرعت وابستگی خود را به سود، نادیده می گیرند، اغلب در می یابند که به تدریج با سخت تر شدن اوضاع، بودجه های شان کاهش می یابد. شما در موقعیت های دیگر، مدیری را می بینید که چون نتوانسته همکاران خود را در چهارچوب کمک به سازمان به سوی سود رسانی حفظ کند، در بدترین شرایط ممکن مجبور به کاهش بودجه های شرکت می شود.
در چنین شرایطی، اولین ضربه متوجه مدیران بخش آموزش، مدیران بخش توسعه ی محصولات جدید، مدیر بخش تبلیغات و مدیر روابط عمومی و سایر کارمندان می شود. این اتفاق بدین دلیل روی می دهد که آنها نتوانسته اند ارتباط مستقیم شرکت با منافع مالی را برای همه روشن کنند.
(منبع: ۱۳ اشتباه مهلک مدیران، رابرت مارویل)
ادامه ی مقالات راهکارهای مدیریتی را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید