نگه داشتن سر برای کسب آرامش
خاطره ی در آغوش گرفتن و آرام شدن هنگام ناراحتی، از زمان نوزادی و کودکی تا به حال در ذهن باقی مانده است. هنگامی که پشت گردن مان را نگاه می دارند احساس امنیت می کنیم. در مواقعی که افراد احساس ناامنی می کنند دیده شده است که دست های شان را پشت گردن قرار می دهند.
آنها به طور ناخودآگاه خود را از خطری واقعی یا خیالی محافظت می کنند. این حرکت، آرامش و اطمینان خاطر را به همراه دارد.
باب در جلسه ی یک روزه ی مهمی که با حضور هیئت مدیره ی شرکت تشکیل شد، حضور یافت. هنگام غروب متوجه شد که رئیسش روی صندلی به عقب تکیه داده، دست هایش را پشت سرش گذاشته است و گردنش را می مالد. سپس موقعیتش را تغییر داد، روی صندلی اش به جلو حرکت کرد، آرنج هایش را به میز تکیه داد و شروع به ماساژ دادن گردنش کرد.
او پس از مدت کوتاهی روی میز انگشتانش را قفل کرد، نفس عمیقی کشید و با هدف و تمرکزی تازه، گروه را مخاطب قرار داد. گویی با آرامشی که در آن لحظات کوتاه به خود بخشید، انرژی دوباره ای پیدا کرد.
گرفتن سر
وقتی بر سر یک مسابقه ی ورزش یا انتخابات یا تجارت یک بانک سرمایه گذاری مشاجرات بزرگی صورت می گیرد و ناامیدی در فضا موج می زند، می بینید که مردم سرشان را طوری در دست گرفته اند که گویی با دست های شان کلاه ایمنی درست کرده اند. گرفتن سر حرکتی محافظتی است که در آن دست ها بالا می روند و روی سر را می پوشانند.
گرفتن سر واکنشی طبیعی به یک بلای ناگهانی واقعی یا خیالی است که همچون سپری مجازی عمل کرده و از سر در مقابل آسیب های روان شناختی محافظت می کند.
(منبع: زبان بدن به زبان آدمیزاد، الیزابت کونکه)
ادامه ی مقالات زبان بدن را دنبال کنید…
دیدگاهتان را بنویسید